Ölü

2. Bölüm

Mezarlikta ellerim cebimde dusunceli bi sekilde mezarlarin arasindan yururken ileride bi aile mezarliginin icinde bi oglan gormustum.Benim yasimda gibi gorunuyordu.Dikkatimi cekti ve onu izlemeye basladim.Dikkatimi cekmesinin sebebi tek basina ve mezarlikta olmasina ragmen gulumsemesiydi.Insanlar genelde burda aglamazlar miydi?Oglani izlemeye devam ettim bir sure kendi kendine mezarla konusup ve gulup gitti.O gidince onun konustugu mezarlarin oldugu yere gittim Ayça ORKUN ve Onur ORKUN ayni yil ölmüşlerdi.Bu insanlarin evli ve o oglanin cocuklari oldugunu dusunmustum.Acaba benim annem ve babam ölse napardim.Annem ölürse suan ki halimden daha deli bise olurdum o kesin ama babam denecek o adam ölürse mutlu bile olabilirdim.Mezarliktan ciktigimda hava kararmaya baslamisti.Eve girdigimde hic ses yoktu.Direk odama gecmeyi dusunuyordum ki yatak odasindan aglama sesleri duydum bu annemdi.Noldugunu cok iyi biliyodum.Yine o adam sabahki olan tartisma sonucu annemi dövmustu.Bunu bu kadar rahat soyluyordum evet.Sabah anneme yardim edebilirdim evet.Ama annem buna izin vermiyo onunla kac kez bu konuyu konustuk.Eger annem dayak yerken karisirsam o adam beni okula gondermeyecegini soyluyor!Sanki bu cok umrumdaydi! Ama annem bu duruma cok karsi.O adami sikayet edip bu hayattan kurtulabilirdik.Fakat annem hala onu seviyordu.Bi insan sevgisi icin bunu yapar mi?Kac kere annemi dinlemeyip o adama karsi geldim fakat beni bi odaya kilitleyip annemin cigliklarini dinlettirdi.Bu igrenc biseydi.Orda caninizdan cok sevdiginiz kisi aci cekerken bise yapamamak.Bu yuzden her kavgada bi kosede sinir krizine girer ve kendimi yatistirmaya calisirdim. Annemin yanina geldigimde aynanin karsisinda kendine bakiyordu.Karnini acmisti ve karni morluklarla doluydu.Bunu görür gormez lanet gozyaslarim akmaya basladi.Anneme sarildigimda daha siddetli aglamaya basladim.Annemde agliyordu.Bunu yasamak zorunda degildik.O adamin iceri girdigini pis gulusunden anladigimda hemen annemi birakip ona döndüm. Bi gun cok siddetli bi sinir krizi gecirip bu adami bicakliyacaktim.Bunu kafama koymustum.

-Riva hanim da gelmis nerdeydin bu saate kadar? dedi o igrenc sesiyle.

-Bizi rahat birak dedigimde yuz sekli ciddilesti ve

-Rahat birak oyle mi? Birakicam Riva hanim ama annenle kucuk bi isimiz var.

-Hayir yeter yapma bunu diye bagirdigimda kolumdan surukleyerek odama goturdu.Beni yere firlatip kapiyi kilitledi.Onu durduramamistim.Ben kalkana kadar kapiyi kilitlemisti.Kapiyi yumrukluyordum ama acmiyacagini da biliyordum.Agladigimi farkettigimde ellerimle gozumu kapatip aglamamaya calistim.

-Sus sus riva sus aglama!

Once bi tokat sesi duydum sonra bi tane daha ve annemin aglama sesi.Neden annemi dovdugunu bilmiyordum bu sebepsizdi.Daha fazla o sesleri duymamak icin duvarin dibine coktum kulaklarimi kapatip kendi kendime konusmaya basladim.Su an kendimi ölü gibi hissediyordum.Beynim organlarim çürüyordu.Bunu durduramiyordum.Boyle dusunmeyi kesemiyordum.Ben bir ölüydüm.