Yine bir kış sabahıydı.Annem uzun boylu esmer tenli bir kadındır .Ortanca kardeşim sarışın orta boyludur. En küçük kardeşim ise kısa boylu sarışındır.Tabi eskiden köy yerinde Anne Babam öğretmenlik yaptıkları için köyde oturuyorduk.Yine bir hafta sonu kahvaltımızı yapıyor bir yandan da televizyon izliyorduk .Televizyonların olmassa olmazı haber ve hava durrumudur. Hava durumunda Konya iline gelince gelecek hafta yoğun kar yağışı olduğunu söylüyordu.Ama biz ailecek inanmamiştık.Çünkü her sene öyle diyerek kandırıyorlardı. Aradan bir hafta geçti.Cuma akşamı yatagımın içine girdiğimde içimden belki yağar ümidi vardı.Ertesi sabah en küçük kardeşim oradan oraya koşuşturuyordu.Bir yandanda bizi uyandırmaya çalışıyordu.Annem biz uyanmadan önce kahvaltıyı hazırlamiş bizi bekliyordu. Kahvaltıyı ya yedik ya yemedik heme dişari çıktık. O günün akşamı yapyığımız kardan adamdan korkan alt komşumuz. Ve onu gören köy kalkı bir hafta o adamı koşuyorlardı.Onu gören kardan adam güzelmiydi. Bari diye dalga geçiyordu.Pazar sabahı babam gelin sizi gezmeye götüreyim dedi. hep bir ağızda olmaz dedik zaten kış lastiğı taktırmamıştık ikide o gün gitmemişiz.ertesi gün 1km uzakta kaza olmuş belkide gitsek en güzel gün deyül en korkunç gün olabilirdi.
