Vladimirs geheim

Hoofdstuk 1

P.O.V. Keelin

Vladimirs pianospel klonk door de kastdeur heen. Het was triest, haast pijnlijk om te aanhoren en elke stilte die zich voordeed was hartverscheurend. Vega leek het niet te deren, hij schilderde onverstoord voort alsof de klanken zee hem niet opviel. Ik daarentegen verloor alle focus. Voorheen was ik bezig geweest aan een brouwsel, maar dit was al lang mijn geheugen ontglipt en ik kon enkel denken aan het immens verdriet dat achter elke klank schuilde. Het was pas verschillende minuten later, dat ik het lef had om te spreken. 'Vega, is Vladimir ongelukkig?'. Mijn stem had luid en ongepast geklonken naast de tedere noten die Vlad speelde. Vega keek verbaast op, alsof het lied hem nu pas opviel. Deze verbazing was slechts van korte duur geweest want zijn blik verstrengelde onmiddellijk. 'Soms, Keelin, is was een geschenk lijkt eigenlijk een vloek' sprak Vega kalm. Ik liet zijn woorden op me inwerken. 'Vind Vlad het een vloek om een vampier te zijn?', vroeg ik haast verbaasd. Vega zweeg even, hij dacht na over de woorden die hij zou spreken. 'Vladimir is aan het rouwen, Keelin', zei Vega, waarna hij zich weer op zijn schilderij richtte.

Ik begreep het niet helemaal, maar het leek me beter even te zwijgen. Ik luisterde naar de muziek die Vlad speelde. Het was nu pas dat ik het lied herkende, Adagio in G-mineur, een compositie geschreven door Tomaso Albinoni. Vladimir had me er eerder al eens over vertelt, het was een compositie gespeeld met enkel snaarinstrumenten, maar nu ik het op de piano hoorde klonk het haast even mooi. Misschien had ik me alles slechts ingebeeld en speelde Vlad dit lied slecht omdat hij het mooi vond, al geloofde ik deze leugen zelf amper. Toch accepteerde ik dit idee als waarheid en richtte ik me weer op mijn brouwsel. Het was enkele minuten later dat de muziek abrupt stopte. De klavierklep van de piano werd agressief dicht geslagen en daarna heerste een ijzige stilte. Ik stond op en haastte me de kast uit. De piano was dichtgeslagen, maar Vladimir zat nog altijd op het bankje alsof hij klaar was om een tweede lied te spelen. Zijn hoofd ruste in zijn handen en zijn ogen waren gesloten. Het was pas toen ik naast hem stond dat hij opkeek. 'Alles oké, Vlad?', vroeg ik op een rustige toon. Vladimir keek op en heel even leek het alsof hij de hele wereld op zijn schouders droeg, het had zo geleken voor minder dan 1 seconde, maar ik wist dat het geen toeval was. 'Ja hoor', glimlachte hij. Ik wou er dieper op ingaan, toen Wilko plots binnen stormde. 'Ik denk dat we een probleem hebben', zei hij ernstig. Zowel Vladimir als ik hadden nu enkel nog oor voor Wilko. Wilko's blik dwaalde af naar Vladimir en even heerste er een stilte. 'Wat is er Wilko?', vroeg ik hem. Het leek alsof deze vraag hem wakker schudde. 'Ik moet met jou spreken Keelin, onder vier ogen', zijn stem klonk krachting, alsof hij er alles aan zou doen om Vlad hierbuiten te houden. Ik noch Vladimir begrepen er iets van, maar geen van ons beide voerde protest uit. Vlad verliet zelfs de kamer, zonder enig woord te zeggen. Eens Vladimir de kamer uit was, wachtte Wilko nog enkele seconden in stilte af. 'Wilko... ', begon ik, maar hij suste me onmiddellijk door zijn wijsvinger op mijn lippen te drukken. Na een ellelange stilte, begon Wilko eindelijk aan zijn uitleg. 'Er lopen weer enkele mensen met zonnebrillen rond', begon Wilko. Verward keek ik hem aan, wat had dit in hemelsnaam te maken met Vladimir. Wilko ging verder: 'Net zoals die keer toen meestervampier Raoul hier was'. Ik slikte, dit kon misschien Vladimirs vreemde gedrag verklaren, maar dat betekende ook dat we een groot probleem hadden. 'We moeten dus eerst die meestervampier vinden', merkte Wilko op. 'En Vega inlichten', vulde ik aan. Wilko zuchtte, maar besefte maar al te best dat ik een punt had. We konden alle hulp gebruiken.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was mijn eerste deel van dit kort verhaal, laat me alsjeblieft weten wat je er van denkt. Een vervolg wordt zondag geüpload.