Familie strijd in de 61ste Hongerspelen

Hoofdstuk 24 - Leegte

Het was nog donker toen ik wakker schrok. Had ik zo kort gedroomd? Ik slaakte een diepe zucht toen ik besefte dat wat ik net beleefd had maar een droom geweest was. Zo ver het een droom kon zijn dan. Ik keek naar Tare die naast mij lag. Ze leek nog te slapen. Ik zag haar ogen razendsnel heen en weer bewegen onder haar oogleden. Zou ze ook een slechte droom hebben? Pas na enkelen minuten merkte ik dat ik helemaal bezweet was. Vluchtig haalde ik mijn arm over mijn voorhoofd en wreef ik vervolgens met mijn handen in mijn ogen. Ik was klaarwakker. Mijn ogen begonnen te wennen aan het donker waardoor ik Rodge en Grice weer kon zien. Tenminste, dat verwachte ik te zien. Voor mij zag ik alleen Rodge, slapend met een touw stevig om zijn middel en de brede tak heen geknoopt. Zoekend keek ik rond naar Grice. Was hij dan toch niet te vertrouwen? Zou hij nu ergens stiekem met Victoria samen zijn, om een manier te bedenken om ons drie te doden? Ik keek van Tare naar Rodge om te zien of ze nog steeds sliepen. Dan maakte ik het touw om Tare en mij heen voorzichtig los, om vervolgens één uiteinde moeilijk achter mijn rug door te halen en weer een stevige knoop te maken zodat Tare goed vast zat. Ik haalde een diepe zucht en pakte dan het mes naast mij op. Vervolgens klom ik de boom uit. Ik voelde mijn voeten de grond raken en stond dan stilletjes naast de boom. Wat was ik eigenlijk van plan? Ik keek naar het mes in mijn hand. Hiermee zou ik mijzelf amper kunnen verdedigen. Ik greep het mes stevig vast en keek dan de duisternis rond. Ik hoorde iets achter mij ritselen, waardoor ik mijn mes wat strakker vasthield. Zo zachtjes mogelijk draaide ik mijzelf om en keek ik naar waar het geluid vandaan kwam. Niets. Geluidloos zette ik een stap naar voren. Nog steeds zag ik niets waarvan het geluid zou kunnen komen. Net toen ik nog een stap wilde zetten hoorde ik het geluid van een brekende tak achter mij, en gleed er een hand om mijn middel heen, en een andere hand om mijn mond. Ik probeerde mijn mes te gebruiken om de persoon van mij vandaan te krijgen, maar het gleed uit mijn hand en belande met een zachte bonk naast mijn voeten neer. Dit zal mijn einde zijn, besefte ik dan. Ik zal nu gedood worden en Rodge en Tare zullen waarschijnlijk de volgende zijn. Maar de persoon die mij vast hield liet mij dan rustig los, waardoor ik snel naar het mes op de grond greep om de persoon achter mij een grote snee in zijn gezicht te geven. Maar hij was mij voor. Hij had mijn pols gegrepen waardoor het mes nu enkelen centimeters van zijn gezicht vandaan was. Van Grice zijn gezicht vandaan.

Ik slaakte een diepe zucht, om hem vervolgens met een verbaasd gezicht aan te kijken. Hij bracht zijn rechterwijsvinger naar zijn mond om te gebaren dat ik stil moest zijn. Dan wees hij achter zich. Voorzichtig haalde ik mijn rechterarm naar beneden zodat Grice geen mes meer op zich gericht had. Grice had zelf ook een mes in zijn hand, dat veel groter was dan de mijne. Hij draaide zich om en pakte met zijn rechterhand mijn linkerhand vast, en trok me dan mee naar achteren. Ik voelde weer wat kriebelen in mijn buik toen hij mij vastpakte, maar ik wist niet zeker of dat door hem of door de spanning kwam. Voorzichtig liepen we de richting op waar Grice naar had gewezen. Even later zaten we gebukt achter een struik terwijl Grice nog steeds mijn hand vast hield. Hij wees naar voren met zijn linkerhand, en in de duisternis zag ik zo twee gedaantes bewegen. Ik hoorde de twee zachtjes praten, waaruit ik twee meisjesstemmen kon halen. Ik herkende geen stemmen, waardoor ik wist dat het alleen de meisjes van District 2 en 10 konden zijn. Het leek alsof ze ruzie hadden. Ik keek naar Grice, maar hij leek geconcentreerd naar de twee meisjes te kijken. En toen gebeurde het. Een van de twee meisjes haalde een wapen te voorschijn en stak hiermee het andere meisje in de borst. Ik zag haar in één storten en het andere meisje nog triomfankelijk tegen het hoofd van het meisje aantrappen. Toen pakte ze het mes uit het de borst van het meisje en stak deze nog meerdere malen in haar nek en borst. Ik keek geschrokken weg en pakte Grice beet uit angst. Ik voelde zijn sterke armen om mij heen slaan. Ik voelde mij veilig. Ik richtte mijn ogen op een punt achter Grice, zodat de opkomende tranen zouden verdwijnen. En dan hoorde ik het kanonschot. Een diepe zucht ontsnapte uit mijn longen, waardoor het meisje nu omkeek. Ik maakte mijzelf los van Grice en zag tot mijn verbazing het meisje richting ons toelopen. Ik probeerde mijzelf te verschuilen achter de struik, maar ze had ons al gezien. "Ik zie jullie wel." zei ze met een vrolijke toon in haar stem. Grice keek mij niet aan toen hun voorzichtig opstond. Hoe kon hij zo koeltjes blijven? Hij stond op het punt om vermoord te worden! Het meisje stond nu zo dichtbij dat ik de brede glimlach op haar gezicht kon zien. Ook ik kwam dan angstig naar boven, zittend ben ik kwetsbaarder. "Tori." Hoorde ik Grice dan zeggen. Ik zag wat speels in de ogen van Tori verschijnen toen hij haar naam zei. "Grice, en Hayley niet waar?" Ze keek van mij naar Grice terwijl ze het bebloede mes handig liet ronddraaien in haar hand. Haar onderlip bloedde waardoor haar tanden rood waren, en haar handen waren ook helemaal bebloed. Uit het niets stak ze dan haar mes richting Grice, maar hij ontweek hem. Ik zag dat ze het nu op mij gericht had waardoor ik haastig achteruit liep en zo achterover struikelde. Tori boog zich over mij heen om het mes in mijn borst te steken, toen ik twee sterke handen op haar schouders zag verschijnen en haar van mij wegtrokken. Vluchtig stond ik op van de grond om vervolgens Grice een aantal steekpogingen van Tori te zien ontwijken. Net wanneer hij haar wilde aanvallen, sloeg ze het mes uit zijn handen waardoor Grice nu wapenloos was. Ik stond verstijfd te kijken naar wat zich hier afspeelde, toen ik mij besefte dat ik nog wél een mes had. Ik zag Tori de vuist van Grice ontwijken die hij bedoelde om haar hard in het gezicht te slaan, waarop ze hem vervolgens hard in zijn buik trapte. Grice klapte dubbel en viel dan hard neer op de grond terwijl Tori uithaalde met het mes. Vol met woede rende ik op Tori af en stak ik, als enige uitweg, mijn mes in haar rug. Ik voelde het mes dieper wegzakken terwijl ik haar neerstak en zo hoorde ik ook een vreselijke gekrijs uit het lichaam komen. Geschrokken van mijn eigen daad stond ik achter het lichaam dat nu bovenop Grice lag. Ik zag haar grip om haar mes versterken, maar dat volgde al snel met een verzwakking en dan een schot. Ik besefte pas na enkelen secondes dat Grice nog onder haar lag en draaide daarom voorzichtig het lichaam van Grice af. Ik zag een kille blik in haar ogen, de leegte. Geschrokken van mijn impulsieve actie was het leven in haar lichaam in één oogopslag verdwenen. En dat was allemaal mijn schuld. Ik zag het mes dat van Tori was net boven het hoofd van Grice vast in de grond staan. Hij was niet gewond geraakt. Ik zag Grice moeilijk voor mij opstaan, en mij vol ongeloof aankijken. Toen drong het echt tot in mij door. "Oh nee..." Ik keek naar het lichaam van Tori dat nu levenloos op de rug lag, nog steeds met dezelfde kille blik. "Oh nee..." Kraamde ik dan weer uit. Ik begon mijn hoofd flink te schudden en voelde de tranen omhoog borrelen. Ik zag Grice dichter naar mij toe komen. "Het is oké," fluisterde hij dan. Ik voelde dat hij zijn rechterhand achter op mijn hoofd plaatste, en hij zijn linkerhand om mijn middel sloeg. "Het komt allemaal goed," zei hij wanneer hij mijn haren streelde met zijn rechterhand. Maar het enige wat ik voelde was leegte, een leegte die niet meer gevuld leek te kunnen worden. Ik keek de duisternis in terwijl ik tegen Grice zijn borst aan leunde. Hij legde zijn kin op mijn hoofd, maar het deed mij niets. Geen kriebels, geen spanning, geen verlangen... Alleen maar leegte. Hij trok mij wat steviger tegen hem aan terwijl ik de tranen over mijn wangen liet rollen. Totale leegte.