HINTAYIN KITA

***

I have a friend...

No.

A bestfriend named June.

Siya yung nag-iisang kaibigan ko noon.

Ewan...

Pero noong nakilala ko siya ay naging close agad kami.

Mga bata pa nga naman.

Until...

One day...

Nawala siya. Umalis sila bigla.

But before that day may sinabi siya...

***

"Hoy numero, mahihintay mo ba ako?"

That day, di ko alam kong matatawa ba ako o ano. Anong nakain nito? Pero tulad nang nakasanayan ko, hindi ko yun sineryoso. Hindi rin naman yata siya seryoso noon eh.

"Haha buwan, ano nakain mo uy? Pero sige, sasagutin ko yang tanong mo. Oo naman! Ikaw pa. Promise yan!"

Seryoso niya lang akong tinitigan. Parang inaalala niya ang bawat parte ng mukha ko. Bago siya ngumisi at inakbayan ako.

"Good. Hintayin mo lang ako numero"

***

Iyon na lang ang sinabi niya, na pwedeng... Iyon na din ang huli.

Until...

Sa tinatagal tagal ng panahon. Bumalik siya...

Napakasaya ko. Sobra. I really really missed him. Lahat sa kanya na miss ko.

But...

Sa pagbalik niya. May kasama siya...

A really beautiful girl who beside him. Kung iisipin, mapag kamalan mo sila na mag jowa. They are almost perfect. Di na yata almost eh. Perfect talaga.

I suddenly wished that Im a girl na nakasama niya.

At sa pagkakataon na iyon. Nasaktan ako.

Sobra.

Nasaktan sa pagkaalis niya...

Nasaktan din sa pagkabalik niya...

Nasayang lang ba ang paghihintay ko?

***

Author's Note: Hallooo guysss! This is only a One-shot story. So, abangan ang susunod na update (hehe kong meron man nag-aabang lol). Madali lang ito guysss! Hehhe. See you sa next ud.