ผมสูดหายใจอย่างเหลืออด "และถ้ากูไปหาแล้วมันได้กูจะมาที่นี้ไหมว่ะ" เกล้าเงยหน้าขึ้นมามองผม "เออ ถ้าไม่ช่วย กูก็กลับล่ะ" ผมสะบัดตัวหันไปทางประตูยอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี
"และใครบอกว่าเราจะไม่ช่วยล่ะ"
"ก็มึงบอกอยู่โต้งๆไม่ใช่ไงว่าให้กูไปหาชุมนุมเข้าเอง" ผมหันไปตวาดใส่อีกฝ่าย และไอ่นั่นมันก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาไม่พอใจอะไรกลับมา
"แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่จัดการให้นี่นา"
"ตกลงนี่ จะช่วยสินะ"
เกล้าพยักหน้า ก่อนจะเดินมายื่นเอกสารอะไรสักอย่างตรงหน้าผม พอมองดีๆมันก็คือใบก่อตั้งชมรมนั่นเอง
ผมยิ้มอย่างดีอกดีใจ ก่อนเอื้อมมือหมายจะหยิบมา แต่อีกฝ่ายก็ชักกลับอย่างไม่มีเหตุผล-..-"อะไรว่ะ ก็เอามาเสะ"
"ฟังก่อนสิ"
"อะไรล่ะ"
"นายก็รู้ใช่ไหมว่าการก่อตั้งชมรมน่ะมันหมดเขตไปตั้งนานแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้นายควรจะมีชมรมอยู่"
"เออ-..-"
"พอมาก่อตั้งตอนนี้มันเลยยุ่งยากขึ้นมานิดหน่อย"
"แล้ว?"
"และไอ่ที่ยุ่งยากนี่ละ ซึ่งเป็นตัวปัญหาหนัก"
ผมทำหน้างง "ปัญหายังไงว่ะ"
"เราต้องเอาใบก่อตั้งชมรมของนายไปยื่นที่ครูที่เป็นดูแลเรื่องนี้โดยเฉพาะ และเขาจะรับพิจารณาหรือไม่มันก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่รู้ๆนายโดนหักเรื่องเวลาไปแล้วเต็มๆ"
ผมอ้าปากค้าง ได้ข่าวมาเหมือนกันว่าครูฝ่ายชมรมโหดพอดูเลย งานงอกแล้วกัปตันTT
"และปัญหานี่จะแก้ไง"
"เราคนเดียวที่จะแก้ได้"
"งั้นก็แก้ให้หน่อยดิ ถือว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องกันล่ะกัน"
"มันก็ไม่ได้ง่ายๆเหมือนอย่างที่คิดหรอกนะ"
ผมขมวดคิ้ว ไหนมึงบอกว่าจะช่วยกูงะ-..- "หมายความว่าไง"

ESTÁS LEYENDO
Is This Amour [ปล่อยให้ความรักนำทางเราไป](เถื่อน)
No Ficciónเมื่อกัปตันหนุ่มหน้าตี๋หล่อฮอตประจำโรงเรียน ต้องมาทำหน้าที่ดำเนินเรื่อมการเปิดขมรมบาสให้เพื่อนในกลุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า จะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นมากมายหลังจากนี้ พบกับความวุ่นวายและเรื่องรักที่ไม่เข้าใครออกใครของเหล่าเด็กนักเรียนโรงเรียนสหที่แสน...