Chapter 1

12 0 0
                                    

3 months later...

Bitbit ko ang folder para i-hatid sa kanya sa library room. I opened the folder and read what is there.

'Innovation of Lloren and Serene Corporation'

It's about our company. From what I heard nagkaroon ng problema sa kompanya at mukhang nahihirapan sila ngayong ayusin ito kaya kinakailangan nila ng pagbabago. I didn't bother to read all contents because I was not interested. Narating ko ang silid-aklatan niya at nang bubuksan ko na ang pinto nito ay biglang bumukas ito. His wife suddenly surprised when she see me, ofcourse after a long time ago muli akong papasok sa silid-aklatan kung saan ayokong nandun siya. She smiled at me at sinuri ang kabuuan ko.

I'm wearing the Ward University uniform, a white long sleeve shirt with a blue chekered necktie, gray blazer at sa kaliwang dibdib nito nakadikit ang logo ng WU sa itaas naman nito ay ang aking clip name tag and a blue checkered knife pleated skirt. Binagayan naman ito ng aking flock ankle boots.

She walked towards me so that I frowned at her but she just smiled at me. Hinawakan niya ang blazer ko at binutones ito sa bahagi ng tiyan ko.

"It's looks like you don't want your outfit" sabi niya ngunit hindi ko siya pinansin. She's right, I hate my outfit especially the colors. Mabuti sana kung black ito magugustuhan ko pa.

"Finally you tied your hair, bagay sayo" she said kasabay ng pagkindat. I always loose my half black and half silver gray long hair before, but now it's natural black so I decided to tied it. Since my eyes became faint I wore an eyeglasses.

"You're like an angel" komento niya.

"You are wrong" yun lang sinabi ko sa kanya at pumasok na sa silid-aklatan. I smell the familiar scent of this room it's his favorite scent, I saw him writing in his black notebook at hindi pinapansin ang presensya ko. Inilapag ko ang folder na ipinadala niya sa'kin at tumalikod na.

"Try to eat what's their food" He said. He's talking about humans food, iniisip ko palang kumain ng ganun nasusuka na ko. Hindi ko siya sinagot o nilingon man lang. Muli kong pinagpatuloy ang paglalakad ko palabas ng silid-aklatan pero nang bubuksan ko na ang pinto muli siyang nagsalita.

"Little red horn, the fist was torn. Seek, complete and back." Hindi ko alam kung anong gusto niyang sabihin kaya hindi ko nalang pinansin iyon hanggang sa lisanin ko ang lugar kung nasan siya.

Pababa na ko ng hagdan nang makita kong pababa na din si Aronn, he's wearing his uniform in WU. I know he felt my presence but he just ignored me, as always. He's my stepbrother Aronn Nobleza, we're just ignoring each other but sometimes we talk hindi nga lang aabot sa sampung minuto.

Susunod sana ako kay Aronn sa dining room nang maamoy ko ang pagkain nila kaya dumiretso nalang ako sa sala at naupo. I want blood and not humans foods. Nadatnan ko ang katulong na naglilinis, isa siyang tao. Humarap siya sa'kin at bahagyang yumuko tsaka pinagpatuloy ang paglilinis. Ang ibang katulong namin ay mga tao and they know about us and what we really are.

"Can you give me a glass of blood?" I asked. Tumigil siya sa kanyang ginagawa tsaka nakangiting lumingon sa'kin at tumango.

"Ikukuha po ki-" someone's cut her.

"Come and join us." natuon ang paningin ko sa maawtoridad na boses. He's staring at me while walking downstairs.

"I think I should go" tumayo ako at tumingin sa katulong.

"Get my bag" Utos ko dahil ayokong magkasalubong kami sa hagdan. Naglakad ako patungo sa pinto palabas, dahan-dahan kong pinihit ang seradura at napatigil ako sa pagbukas ng pinto nang magsalita siya.

Unlawful LoveWhere stories live. Discover now