5.BÖLÜM

6.4K 183 10
                                    


Asaf karşım da cevap bekliyordu. Heyecandan ne söyleyeceğimi neyapacağımı bilemiyordum. Ya konuşurken kekelersem ya ne söyleyeceğimi karıştırırsam ya da duygularımı belli ederek söylersem. Ama hala suratıma bakıyordu boşa  dememiş atalar "Can çıkar huy çıkmaz" diye küçüklüğünden beri boyle cevap alana kadar ya sorar ya da şuan olduğu gibi bekler. Sonun da cevao verdim.
"Abim gelecek onu bekliyorum"
"Anladım diye" cevap verdi.
Güllü'nün sesi duyuldu arkadan
"Hoşgeldin Ömer"
Ömer de karşılık verdi.
"Hoşbuldum Güllü "
Fazla resmilerdi sanki ya da benim yanımda oyle davranıyorlardı. Ama içim yanıyordu onları yanyana görünce ortalığı bir sessizlik almışken bir araba sesi duyuldu. Azat abim gelmişti. Arabadan inip yanımıza geldi. Asaf
"oşgeldin kardeşim" dedi Asaf
"Hoşbuldum Ömer görmeyeli nasılsın?" Asaf omuz silkti -eskidende cok yapardı bu haraketi demek ki hala yapıyordu- ve cevap verdi
"Aynı şirketle uğraşıyorum"
Evet Asaf' ın yönettiği ve bizim şirketle de ortak olduğu bir aile şirketi vardı. Kendiside zaten mimarlık okumuştu üniversitede.
Abim kafa sallayıp kızlara ve Güllü ye selam verip bana döndü.
"Güzelim gidelim mi artık?"
"Gidelim abim" deyip kızlarla sarılıp arabaya bindim. Abimde Asafla el sıkışıp yolcu koltuğuna bindi. Ve eve doğru  yol aldık . Eve gelince odama çıkıp rahat birşeyler giyinip anneme yardım etmek için aşağı indim mutfakta eksik olan yemeklerin yapımına yardım edip sofrayı kurdum.  Aksam yemeginden sonra annem ve babam odasına çekmişlerdi. Bende oturma odasında oturan abilerime kahve yapıp odama çıktım. Tomla iş hakkında konuşup maillerime baktım. orgun hissediyordum yatağıma geçip uykuya daldım.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Sabah uyandığımda saat 06.00 gösteriyordu. Akşam erken yattığım için erken uyanmıştım. evdekiler büyük ihtimalle uyuyorlardı. Abimler zaten bu saatte uyanmazlardı. Annen ve babamda sabah namazını kılıp kahvaltıya kadar uyuyacaklardır. Kısa bir duş alıp kot pantolon ve beyaz tişört giyip aşağı indim. Bizim evde çalışan yoktu. Annem herşeyi kendi yapmak isterdi ve bu yıllardır böyleydi. Mutfağa girip çay suyunu koydum. Kahvaltılıkları bir tepsiye dizdim. Daha sonra bir tava çıkarıp sucuklu yumurta yaptım. Onu da tepsiye koyduktan sonra hazır yufkadan peynirli börek yapıp fırına koydum ben çayı demleyip bahcedeki masayı hazırlayana kadar börekler de pişerdi. Çayın suyu kaynayınca masayı hazirlamak için tepsiyi dışarıda ki masaya götürüp dizdim. Börekler de pişince fırından çıkarıp servis abağına alıp onuda masadaki yerine koydum. Annem de merdivenlerden iniyordu.
"Yavrum bende kahvaltı hazirlamaya iniyordum niye zahmet ettin beraber yapardık"
"Olur mu oyle şey anne erken uyandım ve hazırladım hadi sen gec otur babamda iner şimdi ben de çayları getireyim sonra abimleri uyandırırım"
"Tamam yavrum"
Annem sofrada ki yerini alınca çayları getirip abimleri uyandırdım hep beraber güzel  bir kahvaltı yapmıştık. Abimler ise gidince bizde annemle evi temizledik öğlene işimiz bitmişti💦
Güllü kahvaltı dan sonra bulaşıkları yıkayıp odasına doğru  çıkarken Havinin odasına girmeyi düşündü zaten çok  canı sıkılıyordu. Kapıyı çalıp odaya girdiğinde Havin elinde albüme bakıyordu.
"Havin ne yapıyorsun"
"Gel öyle geçmişte  herkesten çarptığım fotoraflardan yaptığım albüme bakıyorum gel beraber bakalım"
"Olur merak ettim bende şimdi"
Güllü  Havin'in yanına oturdu. Beraber albume bakmaya başladılar. Havin bir yandanda anlatıyordu.
"Bak bu abimin bebekliği"

"Bak bu abimin bebekliği"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YILLAR SONRAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin