Chapter 3:

256 2 0
                                    

Back in my arms

ZERO's POV

Lumipas ang araw, buwan at taon, di joke.

Lumipas ang isang linggo, marami ang nangyari. Sa gabing nagdaan, isang lalaki lang ang natatanaw ko sa tapat ng bahay namin or should I say, bahay ko. tatawid ka muna bago mo siya malapitan at doon lang siya nakatayo. Pero hindi ko siya pinapansin. Malay ko ba kung ano siya, mamaya rapist pa siya o ano, lagi lang siyang nakatanaw at laing nakahoodie. Ito ang huling gabing kasiyahan ko kasi bukas, pasok to the school na ako. Nawindang ako sa lakas ng kulog at kidlat at nagbitaw ng napakalakas na ulan. Dali dali akong dumungaw  sa bintana para panoorin ang pagbuhos ng ulan. Isang pangyayari ang hindi ko inaasahan. Isang lalaking nakatayo at bumagsak ng tuluyan sa kinatatayuan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, pupuntahan ko ba siya o ipagsasawalang bahala nalang. Pero nanaig sa akin ang kabutihan ko. Lumabas ako at mabilis na lumapit sa kaniya kasunod si manang na natataranta na. Nagpatulong akong akayin siya at ipinasok sa loob. Sa guest room ko siya dinala at inihiga.

Kamay palang niya nakikita ko kinabahan na ako. Unti unti kong naaninag ang mukha pero hindi ang mga labi, kasi natatakpan ito ng face mask niya. Nang mapagpsyahan kong tanggalin ang facemask niya. Hindi ko pa man nahahawakan ay nahablot ni niya ang kamay ko itinulak palapit sa kaniya, kaya ang ganap ay magkapatong kami.

"I--I am s---sorry." Naramdaman kong lumuwag ang kamay niya.

"Lei?" Tawag ko.

Tinanggal ko ang mask niya pati ang hoodie niya. Sisingilin ko siya dahil pinahirapan niya ako, ang bigat niya kaya. Try niyo kayo dito.

Hinubad ko rin ang t-shirt niya at Humanap ako ng damit kong maluwag at isang pajamas. Take note, walang ibang kulay kundi ang pink. Pinunasan ko muna siya bago ko isinuot ang t-shirt na iyon sa kanya. Nagdadalawang isip ako kung huhubarin ko pa ang--- malamang basa eh. My god.

Inilock ko muna ang pinto, baka kasi pumasok si manang, eh may pagkaberde rin ang utak nun.

I unzip His pants at dahan dahan na hinubad yun. Hihi pagsamantalahan ko kaya itong bakulaw na ito? Kilabot to the max ako ngayon, baka kasi makapa ko ang espada ni pedro at manigas ako. Nang tuluyan ko itong maihubad, isinuot ko naman ang pajamas na katerno nitong pink. Nang malapit na ako matapos ....

"Ay palakang kabayo." Sigaw ko dahil Sa gulat at lakas ng katok mula sa pinto.

Napatakip ako ng bibig, baka kasi gumalaw ang bakulaw. Sayang naman ang chance kong mapicturan ng naka whole pink ito.

Hindi ko pinansin si manang at itinuloy nang isuot sa kaniya ito. Pakatapos ay hinanap ko kaagad ang DLSR ko at pinicturan siya, pati rin sa Cellphone at iprinofile. *smirk*

Ipinasok ko sa bras ko ang cellphone. Bago umalis ay kinumutan ko siya. Lumabas akong may ngiti sa labi ko at hawak ang DLSR mahirap na baka burahin pa ni bakulaw.

"Ayos na manang, huwag mo nang storbohin. Hihihi." Nakangiting sambit ko.

Hindi ko napansin na pahina na pala ang ulan. *sigh*

***

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa akin. Inipitan ko ang buhok ko at pumasok sa banyo para maligo. 8:45 pa ang pasok ko dahil sinabihan ako ni Sir na may meeting daw ang mga councilor kasama ako doon at idiniklarang suspended pero may pasok. Attendance ang dadaluhan nila para sa general cleaning. Wala ngang pasok may general cleaning naman. Hype yan.

Mabilis na bumaba ako sa kusina mula sa kwarto ko. Isang lalaki ang nakatalikod habang suot pa rin ang pink na damit at pajamas. Naka-apron pa itong kulay pink.

The real man can wearing a pink polo

"Good morning, pandak." He then kiss me on my forehead.

"Good morning too, bakulaw. Hihi." Ang saya ko ngayon kasi ayos na ulit kami.

"Ang saya ha, alam ko kung ano ang ginawa mo kagabi. Gising ako at pinapakiramdaman lang kita." Natigilan ako sa sinabi niya.

Pakiramdam ko namula ako sa kahihiyan. Ngumiti ako ng pilit.

"Hehe.. a-alam mo?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Geezz. Nakakahiya.

"Don't be shy, pandak. Basta para sa ikakasaya mo, ayos lang." He then winked at me.

This my chance to ask him.

"Bakulaw?" I called him.

"Hmm?" He just groaned while picking a piece of cake.

"Ikaw ba ang lalaking laging nakatayo sa tapat ng bahay namin?" Tanong ko.

"Ako nga. Gusto ko kasing makita ka kahit na panandalian lang. Alam ko kasing galit ka at aabutin ng isang linggo. Pero kahit ganun, I still love you, pandak." Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa noo.

ayyyiee bati na kami. He know me a lot and I know him a lot. Binilisan ko na ang pagkain ko dahil papasok pa ako.

"Magbihis ka may lakad tayo." Sambit niya. "No buts." Dagdag niya. Aangal pa sana ako kaso sinalpakan niya ng cake ang bibig ko.

***

Hindi ko alam kung nasaan kami, nakatakip pa kasi ng scarf ko ang mga mata ko. Naramadaman kung huminto ang kotseng sinasakayan namin. Ramdam ko rin ang pagbukas ng pinto sa side niya at sa side ko.

"Come slowly." Sambit niya.

Inalalayan niya akong bumaba ng kotse. Nang makababa ako, ilang minuto din ang inilakad namin.

Huminto kami at unti-unting tinanggal ang piring sa mga mata ko.

Nanlaki ang mga mata ko sa nakasulat.

"Happy Anniversary, pandak." Nasa jollibee kami at lahat ng tao may hawak na bulaklak, at yung mga kaibigan niya naman may tigi-tigisang nakalagay na happy anniversary nakasulat sa papel.

Aww sweet..

"Happy Anniversary too, bakulaw." Geez, nakalimutan ko ang regalo ko.

May inabot siya sa akin na malaking teddy bear, isang bouquet na tulips at chocolate.

"Salamat bakulaw, pero wala akong mabili na regalo." Ayy alam ko na.

Hinubad ko ang singsing kong imported, pinag-ipunan ko pa iyan nung nandoon pa ako sa US.

"Bakulaw, ang singsing na ito ay pinag-ipunan ko pa. Iyan kasi ang original na singsing ng paborito kong artist sa US. Alam kong mababaw pero sana pahalagahan mo Iyan gaya ng pagpapahalaga ko sa iyo. maliit man pero may halaga pa rin. Mahal kita. Mahal ko, my love, nae sarang. Huwag mo sanang kalimutan iyon." Sambit ko.

Hinubad niya ang singsing niya na galing pa sa lolo niya.

"Ito isuot mo, galing pa yan sa napaka-importanteng tao na nagpalaki sa akin. Ang sabi niya, ibigay ko daw sa taong nagpapasaya sa akin, nagpapakilig, at sa taong handa kong pakasalan. Alam kong hindi pa tayo pwedeng magpakasal. Pero ibinibigay ko na sa iyo ito. Nang malaman mo kung gaano kita kamahal, alam kong korny pero kinikilig ka pa rin.  Sana ingatan mo iyan gaya ng pag-iingat ko sayo at sa singsing na yan. Mahal kita pandak. Mahal ko, my love, nae sarang." He then kiss me on my lips..

Kumain kami sa jollibee ng napakarami. Sagot na namin ang bayarin ng mga costumer dahil kinuntsaba siya ni Lei. Naggala pa kami sa sea side dito sa MOA. Wala naman kami ginawa masyado kundi ang magpa PDA lang hihihi. Nang makaramdam ako ng pagod nag-aya na akong umuwi.

****

Guyss, please votes and comments..

Marrying My Ex BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon