Gökte kayan bir yıldız gibi uzaklaştım
Gönül uçurumlarından geçtim gizlice
Gördümde seni o kapının eşiğinde
Yaşarken ölmek nedir anladım
.
Bir saman çöpü,nasıl güç yetirsin
Asi rüzgara,hırçın sulara ve gözlerindeki sonsuzluğa
Ya bir alev gelse,kül olsa bedeni
Devamıdır ellerin,kelamın ve saçların
.
Kumlardan ev yapardım
Kuru dallardan insanlar
Hep kendimi bir kenara koyardım
Ve şimdi etrafımda insanlar
Bir kenarda ben kuru bir dal gibi
Ben sensizken
En küçük darbeyle kırılmaya mahkûmum.
