ZOMBİ:İNSANLIĞIN SONU

2.SEZON-16. BÖLÜM "HERZAMAN UMUT VAR"

...

...

...

Cebimden bir bez çıkardım , ellerimi ve yüzümü sildim.

Brad: "Hayatımı kurtardın"

"Bunlara alışmamız lazım dostum , bu daha başlangıç. "

Konuşmamızı kesen Jason'un

derin bağırışları ve çığlıkları oldu.

Ardı arkası kesilmeyen çığlıklar büyük bir tehlilenin haberciydi.

Derin bir sessizliğe gömülmüş orman Jason'un çığlıklarıyla ürkütücü bir hal alıyordu.

Jason bacağını tutarak ve hafif bir şekilde aksayarak bize doğru koşuyordu , köşeyi döndüğünde bize el işaretleri yapıyordu ama buna anlam veremiyorduk , daha da yaklaşdığında arkasında olan hastalıklı sürüsünü gördük.

Yaklaşık 8-9 kadar hastalıklı hızlı bir şekilde yürüyerek Jason'u yakalamaya çalışıyordu.

Çantaları sırtlayıp tellerden içeri doğru koşmaya başladık , planı bildiği için önden Jason girdi.

Arkasından biz gidecektik , Brad önümdeydi ve bir tane hastalıklı diğerlerinden hızlı bir şekilde hareket ederek önde ilerliyordu.

Brad koşmaya devam etti , bende arkasından gidiyordum fakat öndeki hastalıklıyla karşılaşacaktım.

Brad öndeki hastalıklının parmaklarının arasından kaçtı ben ise elimdeki sopayı sıkıca tutup iki tane büyük adım attıktan sonra hastalıklının boynuna sert bir darbe vurdum ve yere düştü.

Nereye gittiğimizi bilmeden koşuyorduk , koştuğumuz her 5 metrede , bir hastalıklı daha ekleniyordu peşimize.

Brad bir çadırın kırılmış demirine basarak yere düştü , heryer çamur ve kanla kaplıydı.

Jason sesi duyar duymaz durdu ve Brad'e doğru eğildi , bende yardım etmek için eğildim fakat çadırın içinde bulunan küçük hastalıklı bir kız gördüm.

Sürünerek bize geliyordu ve peşimizdeki hastalıklı sürüsü gitgide yaklaşıyordu , Brad'in hemen kalkıp toparlanması lazımdı.

Yerdeki kız pek yavaştı ama birşeyler mırıldandığını duydum.

"T... , Tı..."

Fena bir şekilde öksürüyordu ama belli ki bize birşey anlatmaya çalışıyordu.

"Tır... , Tıra gidin."

Kız ağır birşekilde yaralanmıştı , yüzündeki çamur , kan karışımı onu adeta bir hastalıklı görünümüne büründürmüştü.

Brad ayağı kalkarken etrafta tır aradım fakat konsantre olamıyordum , gözümden kaçmış olabilirdi.

"Jason etrafta hiç bir tır gördünmü ?"

Jason:"Evet gözcü kulesinin hemen altında tıra benzer araçlar görmüştüm"

Etrafta sadece birtane gözcü kulesi vardı , orda olmalıydı.

Küçük kıza baktığım da yüzüstü ve hareketsiz bir biçimde yatmıştı.

"Pekala oraya gidiyoruz. "dedim.

Brad ayağı kalktı fakat ayakta duramıyordu , omzuma doğru devrilmek üzereyken onu tuttum.

Kafasının üst tarafı kanıyordu.

Jason'la Brad'in koluna girdik ve kuleye doğru yol aldık.

Kuleye sadece birkaç metre kaldı.