Bir insan kitabındakilerin başına geleceğini nereden bilebilir ki ? Kitaplar... Fantastik yazılmaya başlandığından beri içeriği boşalan, yazarların betimleme yapmayı unuttuğu dakikalar. Ağlamam gereken yerde güldüğüm kitaplar. Fantastikler... " Yemyeşil akan nehrin kıyısındaydı. Görebiliyordum. Dur bir saniye, yeşil mi ? Nehir mi ? Yeşil nehir emin miyim ? " işte böyle saçma cümleler. Nerede ağlayacağım kısım, aklımda yüz hatlarını canlandırabileceğim karakterler ? Gıcık olmam gereken simsiyah saçlı, kötü kadın. Durun bir saniye yoksa o yeşil nehirden bir canavar falan mı çıkacak ? Ahahaha... Güldürme beni kitap. Fazla sıradan ve basitsin. İşte bu sözler. Bunlar mıydı beni karanlığa itenler ? Kitabı yere fırlatmam mı lanetlemişti beni ? Ben mi olmuştum o yüz hatlarını istediğim, siyah saçlı kötü kadın ? İşte başlıyoruz...
