I am the kind of girl na open sa nararamdaman ko towards sa isang lalaki.
Lahat ng nagustuhan kong lalaki, alam nila ang naramdaman ko para sa kanila.
I confess my feelings for them.
Pero wala lang, at the end, I ended up falling out of love with them. Di ko nga alam kung totoo bang minahal ko sila.
I had so many crushes back then, but I never entered a serious relationship. Siguro dahil takot akong magkamali. Kahit marami akong nagugustuhan, there's something that's holding me back. May mga nag try na manligaw but they can't wait longer so yun nag stop din.
Which eventually go away when I saw Poul. He was a volleyball player. I saw him fir the first time nung nagpph practice naman kami ng table tennis. He was a year older than me.
He looks so handsome everytime he spikes the ball. His movements was so smooth. That was the time I knew that I like him.
Katulad lang din ng mga dati kong nagustuhan. Nalaman niya na may gusto ako sa kanya. But he never showed any sign na he feels the sameway towards me. That's okay, wala naman sa plano ko ang pumasok sa isang relasyon.
I watched him every practice. I saw how he play the game. He is owning the court when he play.
He always take his launch with his team, he's not a quite type guy na madalas mong mababasa sa isang libro. Napansin ko na medyo madaldal naman sya sa mga kasama nya sa laro, but when it came to other people hindi gaano.
Hindi sya sobrang mysterious type pero but when you see him, there's something in him na makaka attract sayo at makukuha ang atensyon mo.
Maraming mga babae ang nagkakandarapa para sa kanya, pero wala naman akong nabalitaan na naging girlfriend nya.
Naka usap ko na sya pero dahil lang may pinatanong yung coach namin sa kanya.
Alam nyang may gusto ako sa kanya, alam din ng mga kasama naming players. Minsan inaasar pero tinatawanan lang naman nya.
When the competition day comes akala ko makakasabay ko sya sa byahe papunta sa school na pag gaganapan ng meet. Kaso di daw sya talaga sumasabay sa service na bus ng school. He drives his own car papunta sa venue. Kaya naging boring ang byahe.
Pagdating sa school na pagdadausan ng meet ay nandoon na pala si Poul.
Nagsimula na yung opening program at nasa lirukan ako ng upuan ni Poul. He was serious on listening to the speaker.
Pagkatapos namang ng opening program ay naghihintay ako na tawagin kami para ako na ang sasalang.
Sayang nga sabay yung laro namin ni Poul di ko sya mapapanood.
Pagkatapos ng isang game ay tinawag na ako ng coach ko. Nagpalit na ako ng damit at sumalang na.
Yung mga nauna kong kalaban easy pa pero yung para sa championship ay nagtagal talaga kami.
Natapos na yung laban nila Poul nun kaya dumating sya kasama yung iba nyang ka team at nanonood sa laro namin.
Medyo nakaka intimidate dahil alam ko na nanonood sya kaya mas ginalingan ko pa.
Pagkatapos ng laro ay natalo ako para sa championship match kaya silver medal lang nakuha ko.
Binati naman ako ng mga kasama ko.
Sabi naman nila James yung kateam ni Poul champion daw sila kaya kinongratulate ko sila.
Papunta na kami ng mga kasama kong table tennis player sa CR para magbihis ay may lumapit na lalaki sa amin.
