Marrying My Ex Boyfriend

Chapter 6

Isang gabing may nangyari..

ZERO'S POV

Nasa tapat na ako ng pinto ng gym. Ang sabi niya kasi magkita daw kami pero ibang number ang gamit niya kaya nagmadali akong pumunta. Nasa tapat pa lang ako may narinig na akong nagbabangayan. Isang lalaki at isang babae, parehong pamilyar ang bose nila. Papasok na sana ako nang marinig ko ang salitang 'gangster'.

"Ano bang gusto mong gawin ko para lubayan mo ako?" Tanong ng lalaki.

"I want you to be mine dahil kung hindi, ako mismo ang magsasabing gangster ka at leader sa grupo niyo. At kapag nalaman na ni Katarina ang lahat, malamang magagalit yun." Si Lei ba yun?

Bigla kong binuksan ang pinto para malamang si Lei nga at si Angel ang nag uusap. Nanlumo akong sila nga ang nag uusap.

"Zero, k-kanina ka pa ba diyan?" Gulat niya tanong.

"Tama ba ang narinig ko, Lei?" Mangiyak ngiyak kong tanong. Sabihin mo lang hindi, maniniwala ako.

"Magpapaliwanag ako." SAmbit niya.

Lalapit sana siya sa akin para hawakan ang kamay ko pero buong lakas kong sinampal siya.

"One year, Lei! One year. You have a chance to tell me about your gangster personality, but you didn't. You will not." Sumbat ko.

"I'm sorry. Sasabihin ko naman eh. Humahanap lang ako ng tamang timing." Nangingilid na ang mga luha niya, but I don't care.

Ang sakit lang na ang boyfriend mo ng isang taon at kalahating buwan, pinaglihiman ka. Hindi ba ang sakit?

Ang gangster world, sila ang dahilan ng pagkamiserable ng kuya ko. Binugbog, kinulong sa isang drum, pinatay. Siya ang panganay sa amin. Kaya si kuya Earic na lang ang panganay. Lima kami, namatayan na ng dalawa. Una ang pinakapanganay na si kuya Earis at ang pangalawa, si ate chelsea.

"Timing? Ano pa bang kulang sa one year na halos magkasama tayo? Lei, linoko ko ko, nagsinungaling ka. Sabihin mong totoo ang pagmamahal mo sa akin, promise, lalayo ako." Sambit ko.

"Ano ba hindi ka niy----" I slapped her face.

"Kailan pa naging ikaw si Lei? I'm not talking to you, so shut up." Sigaw ko.

"Mahal kita, you are the one I want to marrying someday."

"Sinungaling, kung mahal mo ako sana noon pa lang sinabi mo na. Eh, kaso hindi. At ikaw babaing linta, magsama kayo." Sigaw ko.

Bumalik ako sa room ng luhaan, yung iba ang sama na makatingin.

"Ngayon lang ba kayo nakakita ng presidenteng umiiyak?" Tanong ko. Agad naman nilang inalis ang tingin nila sa akin.

Lalagnatin pa yata ako dahil sa kakaiyak. Amg sakit malaman na ang taong minahal mo ay nagsinungaling sa'yo lalo na at isang taon at kalahating buwan na ang pinagsamahan niyo. Ang dami na niyang chance na sabihin iyon pero ano? May ginawa ba siya? May sinabi ba? Kaya pala tuwing gabi, hindi ko siya macontact. Kaya pala sa mga kilos niya na cool. Bakit hindi ko napansin yun? Kaya pala sa mga salitang nanggagaling sa bibig niya may pagkamalamig? Ang tanga ko., nagpaloko ako.

"Okay class, tomorrow, we have field trip. To.... abucay." Sambit ni sir. "Before 7am dapat nandito na kayo. 5 days tayo doon." Dagdag niya.

Probinsiya namin yun. Namimiss ko na. Sabatan orion bataan, wait for me and I'll be there.

Lumabas na si sir, ganundin ako. Wala ako sa mood na makinig, dahil kapag nangyari yun matatawag na naman ako. He----. No way.

Nasa tapat na ako ng ktse ko nang may humawak sa kamay ko.