She Came Back

Hoofdstuk 48: Een nieuw talent

Mijn ogen worden groot en ik buig een beetje naar voren. Ik staar naar het zwevende water en reik er een vinger naartoe, maar net als ik het zwevende water wil aanraken valt het op de grond. Ik knipper een paar keer en kijk dan naar Diana. Ze lijkt verbaasd en onder de indruk. "Jij hebt dus aarde." Zegt ze dan. Ik deed mijn mond open om wat te zeggen, maar er komt niks uit. Ik had me dat ook nog helemaal niet bedacht. Diana heeft nu dus de elementen lucht en water. En ik heb vuur... en hopelijk straks dus ook aarde. Ik kan me er nog weinig bij voorstellen van hoe het zou zijn... om zoveel kracht tot je beschikking te hebben.

Dan pakt Diana snel de gebroken stukjes glas op, gooit die buiten weg en gaat dan voor de plas water op de vloer staan. Ze heeft haar handen naar het water gericht en lijkt zich diep te concentreren, dus ik zeg maar niks. Een tijdje blijft het helemaal stil, en het water heeft ook nog niet bewogen, maar dan gebeurd er opeens iets; het water begint te trillen, of als er een aardbeving aan de gang is.

Diana blijft zich concentreren en dan zweeft het water een stukje omhoog. Als een soort sliert vliegt het langzaam in de lucht omhoog. Diana's handen trillen, maar ze blijft doorgaan. Heel langzaam laat ze het water richting de keuken zweven, en ik loop langzaam mee. In spanning lopen we samen naar de keuken totdat we daar zijn en we een emmer vinden. Ik houd de emmer onder het water en Diana laat het er rustig in zakken totdat het stil op de emmer ligt. 

Dan zet ik de emmer op de grond en kijk ik naar Diana, die een druppel zweet van haar voorhoofd afveegd. "Het gaat nu makkelijker," Zegt ze, "omdat ik ook al een ander element heb leren beheersen, daarvan heb ik geleerd en weet ik nu hoe ik het beste mezelf kan trainen." Legt ze uit. "Als het dan zover is..." Mompel ik, "zou je mij dan ook kunnen helpen, met het trainen en zo?" vraag ik voorzichtig. Diana knikt eenmaal. 

De avond liep verder rustig, Diana vertelde tijdens het diner dat ze haar tweede element had ontdekt, en iedereen was meteen enthousiast, maar ik voelde mij alleen maar gestresst en bang. Ik weet niet of ik mijn tweede element -of überhaupt mijn eerste tot volledige beschikking- ooit zal krijgen, ik kan alleen maar hopen. Na het diner gingen Diana en Felice al slapen, maar Maan en Joris bleven nog even op, Joris wilde namelijk van Maan leren hoe je poker speelt. Ik bleef even kijken, maar al snel zei ik dat ik ook maar na m'n nest ging. Half-waar; ik ging wel naar mijn slaapkamer, en probeerde ook wel een tijdje om in slaap te vallen, maar dat gaf ik ook al na ongeveer twee uur op.

Nu zit ik in de voortuin op een bankje, en staar met een lege blik naar de sterrenhemel. Naast mij op de houten bank ligt een kat. Toen ik hem daar voor het eerst zag zitten moest ik gelijk aan Jaap denken. Ik heb hem voor nu aan Jay gegeven, mijn generaal. Hij heeft mij belooft dat hij goed op hem zal letten. Beter overleef ik deze reis, want Jaap is echt een baas en ik wil hem niet alleen laten. Ik zucht en aai de kat naast mij op de bank. Ik kijk even op het naamplaatje van zijn halsband. 'Joey' staat erin gegrafeerd. 

Na een tijdje begin ik dan toch weer moe te worden. Ik besluit om het nog een keer te proberen. Ik loop weer terug het huis in, strompel de trap op richting mijn slaapkamer en ga dan in bed liggen. De eerste tien minuten wil ik het gewoon alweer opgeven, maar gelukkig val ik al snel in slaap.