Şimdiden söyliyim kurgu bana ait değil.Hikayenin aslı için @365GS24
Herkes acı çeker fakat herkes gibi acı şekilleride farklıdır.Mesela bir yara kabuk bağladıktan sonra geçerken bir yara ise o kadar işlemiştir ki derine iyileşse bile vücudundan geçmez izi.Aynı doğum lekesi gibi aslında bizi biz yapan şeylerdir bu yaralar.İşte bunun gibi derinden yaralanıp da hayata devam edebilen,güçlü kalabilen insanlardandı Barış.
Barıştan...
Bugün yeni okula başlıyordum.Ve bu sefer okuldaki tek öğrenci benmişim gibi davranmaya çalışacaktım yani tam bir"asosyal"olacaktım tabi başarabilirsem.Neden mi böyle yapıcam?Çünkü artık dost kazığı yemekten ve olay çıkarmaktan bıktım ve aynı zamanda okuldan atılmaktan.Ama ne yapıyım bela beni çekiyor.
Yeni bir sayfa açma heyecanı ile erkenden kalkmıştım.Ve boş boş tavanı seyrediyordum.O sırada alarm çaldı.Ve yataktan kalkıp üzerimi değiştirip aşağı indim.Aşağıda mine abla ve babam vardı.Annem öldüğünden beri babamdan nefret ediyordum.Mine abla bana gülümseyince bende ona gülümsedim.
"Barış bey kahvaltınız hazır"dedi mine abla
Başımla onayladım ve sofraya oturdum.Kulaklığımı taktım, müzik dinliyor bir yandan da kahvaltı ediyordum.Artık babamın nefes alma sesini bile duymak istemiyordum.Hızlıca yiyip sessizce çıkmıştım evden.Kapının önünde duran motoruma atladım ve gazı kökledikten sonra artık tam gaz okula gidiyordum.
Okula geldiğimde önümden bir motor geçti.Bende hızlıca onu geçip motoru okulun önüne park ettim.Motordan indikten sonra önünden geçtiğim motorlu bana bakıyordu.Sonra konuşmaya başladı.
"Lan!Benim yerimdi orası çek motorunu benden başkası oraya park edemez.Yenisin galiba yavaş yavaş öğreneceksin kuralları."dedi.
Okuldaki lider çocuklardandı sanırsam.Hiç bir şekilde takmayıp yoluma devam ettim.O sırada herkes bize bakıyordu.Sonra omzumda bir el hissetim ve arkamı döndüm.O çocukta bana bir yumruk geçirdi.İşte artık çok sinirlenmiştim ve bu o çocuk için hiç iyi değildi.Kendime bir söz vermiştim ama tutamayacaktım.Bende hızla onun attığı yumruğun 3 katı sertliğinde bir yumruk geçirdim.Vurmamla beraber çocuk yere düşmüş kan gelen ağzını tutup acı ile inliyordu.Sonuçta nereden bilebilirdi ki benim boxcu olduğumu ve sokak dövüşlerine katıldığımı.O sıra onu yerde gören herkes gülmüştü bir kişi gülmemişti biz tartışırken arabasını park ediyordu hızla sürücü koltuğundan indi ve
"SEN NE YAPIYORSUN PİÇ?!"
"Laflarına dikkat et küçük hanım yoksa bu senin için hiç iyi olmaz!"dedim sinirden dişlerimi sıkarak.
"Nediyorsun lan sen benim kardeşime!"
"Sen çok kaşınma istersen aksi takdirde aynı sertlikte bir yumruğumla daha karşılaşırsın!"dedim sinirle.
"Yeter kesin kavgayı çabuk odama üçünüzde diğerleride dağılın!"demişti bizde sessizce takip etmiştik oda kapısının yanında okul müdürü Nilay Güneş yazıyordu içeri girdik ve bana;
"Derdiniz ne sizin?Özellikle de sen...!Oğlum bu senin kaçıncı okulun!"
"Hocam ben Barış Ozansoy bugün başladım ve ben suçsuzum demiyorum ama karşımdaki benden daha çok suçlu" gülümsemiştim konuşmam bitince.
"Sen yeni olduğun için sizi affediyorum ve niye kavga ettiğinizi de bilmek istemiyorum çıkın şimdi kendi aranızda halledin " demişti Ege ile Selin çıkmıştı bende elimi cebime koydum.
"Hocam ben şubemi öğrenebilirmiyim?"dedim müdüre.
"Öncelikle elini cebinden çıkar karşında arkadaşın yok şubene gelince bekle bakıyım"demişti ben elimi cebimden çıkarmıştım.Müdür bir an bilgisayardan şubeme bakarken donmuştu.
"Hocam şubem?"
"11/B çıkabilirsin "derken gülümsemişti biraz önce kızan bağıran başkasıydı sanki hiç bir şey demeden çıkmıştım odadan, yan tarafta nöbetçi vardı ona 11\B'nin kaçıncı katta olduğunu sordum.
"Bir üst katta merdivenden çıkınca sola dön ikinci sınıf " demişti.Ona teşekkür edip sınıfa çıktım.
Hoca gelmemişti Ege ile Selin de bu sınıftaydı beni görünce yüzleri düşmüş öfkeli bir şekilde bana bakıyorlardı.Kimseyle konuşmadan orta sırada üçüncü sıraya oturdum çünkü orası boştu bir önümde de Selin vardı.Kulaklığımı takıp sessizce kafamı sıranın üstüne koydum hocanın gelmesini bekliyordum sınıfta çok ses vardı.
*****
Bugün okul bitmişti motorumun yanına geldiğimde motorum binilecek durumda değildi birisi tekerlerini patlatmış ve üstüne de not yapıştırmıştı.
*****
Arkadaşlar tekrardan söylüyorum bu hikaye bana ait değil!Sadece yazar yazmayı bıraktığı için bende konusunu çok beğendiğim için ufak değişikliklerle size sunmak istedim.Ha bu arada ilk bir kaç bölümden sonrasını kendim kurguluycam.♥♥Öpüldünüz♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maziyi Unutma
FanfictionBazen temiz bir sayfa açarız, kendimize maziyi unutmak için, kendimize söz veririz bir daha asla o kötü yolu tercih etmek yok diye ama hayat bizi sınar ve bazıları açtığı temiz sayfasını kendi elleriyle yavaş yavaş yırtar yada karalar.Barış mazisin...
