Why Can't It Be?

One Shot Story

-------------

Do you have to wait for someone who said that he'll come back for you?

Lalo na't nagconfess sya at sinabing mahal ka nya?

Do you have to believe him?

Dapat ka bang umasa na babalikan ka nya?

Masama ba kung maghihintay ka??

Kasi ako matagal na akong tumigil sa pagaasume. Hindi na ako umasang babalik pa sya at tuparin yung mga sinabi nya.

Mahirap magmukhang tanga. Oo, parang tanga lang talaga. Nakakatanga at Nakakabobo talaga yang 'Pagmamahal' na yan. Ako lang naman ang sinabihan nya ng 'mahal kita' . Big Deal ba?

Dapat ka bang matuwa? Grabe. Kung pupwede lang sana. E di matagal ko nang tinanggap ang katotohanan, na pwede maging kami at maging masaya pero hindi eh.

Matagal ko nang pangarap ang mahalin din ako ng taong mahal ko. Hindi ako makapaniwala. It's like a dream that I wish I would never wake up.

I love him. Noon pa, mga bata pa lang kami. I love him so much. Pero, pinipigilan ko lang talaga yung sarili kong mahulog ng lubusan dahil alam ko... ako rin ang papasan ng lahat. Lahat ng sakit at di ko kakayanin pag nangyari yon.

Ang Love ba ay nasusukat kung gaano mo kamahal ang isang tao?

Hindi ba pwedeng ang Love ay yung times na masaya ka na pag nakikita mong masaya sya sa piling ng iba.

That kind of Love is not selfish though it is one-sided or not, still it is love.

One of my friend's advise is to take risks in love. Pero di ko na kayang mag baka sakali lalo't sa huli ay wala rin namang patutunguhan. Hindi ko kayang ipaglaban. Duwag kasi ako.

Cowards are losers in Love. Wala daw chance ang mga ito na mahalin at magmahal.

Duwag na kung duwag. Pinapairal ko man ang katangahan ay maghihintay ako para sa kanya, hindi para magkaroon na ng chance na maging kami kundi para masaksihan ko ang pagiging masaya nya sa fiancee nya.

Kaya maghihintay ako... hangga't kaya ko... Pero hindi ako umaasang magkakaroon ng hihigit pang koneksyon saming dalawa kundi bilang magkaibigan lang. Hanggang dun lang...

----------------

----------------

"U-uhmm.. A-ah Mae, may... may aaminin ako sayo."

"Ano yun?"

"Mae, matagal na kitang gusto. Noon pa. At... A-at ngayon narealize ko na... Mahal kita."

Narinig ko ng malinaw ang mga sinabi nyang 'yun. Kahit pa nasa airport kami ngayon. Kahit pa nakakabingi ang tunog na nanggagaling sa paglanding ng eroplano. Kahit pa maingay at magulo ang paligid.

I gasped. Nabigla din ako at sandaling tumahimik at nagisip. Ganun din naman sya.

"Seryoso ka ba? Kung isa lang 'to sa mga joke mo, hindi na nakakatuwa ha. Kaylangan ko na ba tumawa? Hahah." Kinakabahan ako and I faked laugh.

"Mukha ba akong nagjo-joke?. Im dead serious here, Mae."

Tiningnan ko naman sya at mukha naman syang seryoso.

"Kailan mo ba dapat seryosohin ang lahat ng mga sinasabi ko?"

Natahimik naman ako. Seryosong usapan nga to. Dapat ba akong maniwala?