🌼ပန္းပြင့္တို႔ ညိဳ႕ငင္ရာ အရပ္ဆီသို႕🌼

🌼စာေတြ ဖတ္ပါ.
     သဘာဝကို ခံစားပါ.
   ျပီးေတာ့~~ က်ြန္ေတာ့ ကို ခ်စ္ပါ. . . . 🌼

🍃

🍃

🍃

🍃

တရိပ္ရိပ္ေျပးေနေသာ ကားျဖဴေလးကား Seoul နယ္နမိတ္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ေက်းလက္ေဒသ ျမိဳ႕နယ္ေလးသို႔ ေရွးတူရွဳ႕လ်က္.

Baekhyun တေယာက္ ကားေမာင္းရင္း ေဘးမွ ထိုင္ခံုေပၚ ပါလာေသာ ရာသီစာ အသီးအနွံေတြကို ျကည့္ရင္း တခ်က္ျပံဳးလိုက္မိသည္.
ယခုသြားမည့္ ေနရာမွာက Seoul လို ျမိဳ႕ျကီး ျပျကီးထက္ ပိုမို လက္ဆတ္လွေသာ အသီးမ်ားက ေပါလွသည္ မဟုတ္လား. ဒါကိုပင္ သူ႔မွာ တပင္တပန္း သယ္လာေနရေသးသည္ေလ.

ကား ဒတ္ခ်္ဘုတ္ ေပၚေထာင္ထားေသာ ဓါတ္ပံုေလးကို ျကည့္လိုက္မိျပန္ေတာ့ မ်က္လံုးအိမ္ျကီးျကီး . ပါးေဖာင္းေဖာင္း ကေလးငယ္ နဲ႔ ခပ္ေသးေသး ေကာင္ေလးတေယာက္တို႔က ျပံဳးရယ္လို႔.

'မင္း လည္း တေန႔တျခား မ်က္ေစ့ေရွ႔တင္ အရြယ္ေရာက္ခဲ႔ေပါ့. Chan~'

ေျပာျပီး ကားထဲ ခပ္တိုးတိုးပ်ံ႔လြင့္လာေသာ အခ်စ္သီခ်င္းေအးေအးေလးကိုသာ လိုက္ညည္း လိုက္ရင္း... ...

'ေဟာ. .Baekhyunee ေရာက္ျပီ။ မမျကီးေရးးးး... '

ကားေပၚက အသီးျခင္းေတြကို လက္တဖက္က သယ္ထုတ္လာရင္း အိမ္ေရွ႕အုတ္တံတိုင္း နီနီေတြ ေရွ႔မွာ ရပ္ကာ ငယ္ဘဝ က လက္က်န္ပံုတခ်ိဳ႕ကို ျကည့္ေနတုန္း ျခံထဲက မမငယ္ရဲ႕ အသံစူးစူးက ထြက္လာခဲ႔သည္.
လွဳပ္ရွားမွဳ႕တခ်ိဳ႔ ကို ေရးဆြဲထားတဲ႔ ကေလးလက္ရာေလးမ်ားကို ျမတ္နိုးစြာ ျကည့္လိုက္ရင္း. .

Baek ျခံထဲေရာက္သြားေတာ့ မမငယ္က ျခံထဲထိ ဆင္းျကိဳသည္.
မ်က္စိတဆံုး စိုက္ထားေသာ အေရာင္စံု ပန္းခင္းလွလွကို တခ်က္ျကည့္လိုက္ရင္း .

'မမငယ္ ေပ်ာ္ေနေကာေပါ့. ပန္းေတြ ပြင့္ေနျပန္ျပီေလ. '

'အင္း. ေပ်ာ္တာေပါ့. မမငယ္ထက္ တေယာက္ေသာသူကေတာ့ ပိုေပ်ာ္ေနေလရဲ႕။ တလေနမွ တခါေလာက္ ျပန္လာတဲ႔ အိမ္ကိုေတာင္ ထူးထူးျခားျခားျပန္လာမယ္တဲ႔ေလ။ '