KOYU MAVi

60 - Senden Vazgeçeceğimi, Bıkacağımı Sanıyorsan Yanılıyorsun. Vaz-geç-mem!

Ah be güzelim,

Bir bak gözlerime, çok pişmanım

Kırdım seni bilirim,
Öfkem kılıçtan keskin.

Gülsün yine gözlerinin içi serin serin.

Gel barışalım be sevgilim

💙 GüL öZAL💙

Bölüm Şarkıları
Merve Özbey- Yaramızda Kalsın
Tuğçe Kandemir - Yanlış
Edis - An

Edis bana güvenmiyor muydu yani?

Ne anlamam gerekiyordu?

Sana güvendiğim için özür dilerim de, ne demekti?

Bu kadar kolay mıydı bu cümleyi bana kurması? Üstelik ona haber vermişken... Hâlâ dudakları kulağıma değen Edis'ten uzaklaştım.

O sinirlendiğinde söylediklerini hiç tartmıyordu. Keskin bıçak misali bilediği sözlerin kalbimi deştiğinin farkında değil miydi?

Geri çekilmemle kaşlarını çatıp bana yukarıdan baktıktan sonra üzerime eğildi. Hayır Nil heyecanlanma! Kendine gel seni üzdü o, yumuşama sakın!

Mis gibi masmavi koku beni çepeçevre sardığında ondan bir atak bekledim fakat güllerim soldu. O eğilip hemen ardımda duran kapıyı açmış yüzüme bakmadan binmemi bekliyordu.

Gözlerim doldu, başımı eğip arabanın ön koltuğuna külçe gibi bıraktım kendimi. O zor biriydi hem de çok zor ama sevdiğinden vazgeçmek o kadar kolay değildi. Birini sevdiğinde her şeyiyle seviyorsun, başka türlüsü mümkün olmuyordu. Kalp seçimini yaptığında mantığa başka çıkar yol kalmazdı.

Arabanın içinde gergin bir elektrik vardı ve sessizlik çığlık çığlığa bağırıyor kulaklarımıza derdim fakat Edis'in diş gıcırdatma sesi kemiriyordu ortalığı.

O, o kadar gergindi ki vitesi ileri atışı direksiyonu sağa sola kırışı çok fevriydi. Sağa sola yatıp duruyorduk ani savrulmalar yüzünden. Neden bu kadar delirdiğini anlayamıyordum bir türlü.

Burcu Teyze korkmuş olmalı ki garip mırıltıları duyuldu, arkamı dönüp baktığımda yüzü bembeyaz, gözleri kocaman kocamandı. Kuzey annesine sımsıkı sarılmış olabilecek ani bir olayda ona kol kanat olmak ister gibi kalkan oluşturmaya çalışıyordu.

Edis'i sakinleştirmem gerekiyordu ama korkuyordum tepkilerinden ki birden sessizliğe yıldırım gibi düşen sesi ile hepimiz irkildik. "Önüne dön Nil!"

Edis sinirden kafayı yemek üzereydi, hızla önüme döndüm. Onu ilk kez bu kadar çileden çıkmış görüyordum. Elleri titriyor, kaşlarını çatmış dudakları sımsıkı birbirine bastırılmıştı.

"Oğ-lum i-nd-ir..." Burcu Teyze'nin kısık korkulu sesi beni mahfetti. Beni arabadan indir demek istiyordu fakat geçirdiği felç anlamlı cümleler kurmasına izin vermiyordu.

Edis hiçbir şeyin farkında değildi, öfkesinin esiri olmuş içinde bir şeylerin savaşını yaşıyor gibiydi. Onun biraz sakinleşmesi gerekiyordu, elimi uzattım ve tombul parmak uçlarımla yanağına dokundum. İrkildi. Derin bir nefes aldıktan sonra vitesi düşürüp arabayı daha nizami bir hıza indirdi.

İşe yaradığını gördüğümde, bizden başka üç kişi daha olsa bile elimin içini yanağına yasladım. Sıcacaktı, iç çekme isteğimi bastırıp yeni yeni yeşeren sakallarına sürdüm parmaklarımı. Hissedilir derecede arabanın hızı düştü, dikiz aynasından arkaya mahçup bir bakış attı ve elimi yanağından çekti.

Bu hareketine istemsizce içerledim, ona dokunmamı bile istemiyor derken elimi avcunun içinde sıkıp bacağının üzerine koydu. Teni ateşten harelerle yanıyordu sanki. Farkında değildi ama dişlerini gıcırdatmayı da bırakmıştı şimdi. Biraz rahatça nefes almıştık ve kafenin önünde arabayı usulca durdurdu.