#75 It's Complicated (Einde)

1.2K 45 87
                                    

Laatste Hoofdstuk

Louis Pov.

'Kaylin, stop met zeuren.' Beveel ik als we met z'n tweeën op de bank zitten.

'Wanneer komt hij nou?' Vraagt ze.

'Dat heb je nu wel 80 keer gevraagd..' zucht ik.

'En toch heb ik geen antwoord gekregen..' Sist ze terug.

'Je weet hoe ome Dylan is.. Hij komt altijd te laat.'

'Ome Dylan en ik hebben hier weken over gepraat. Ik kan eindelijk een weekend bij hem logeren. Er moet iets aan de hand zijn, pap. Met zo'n gelegenheid zou ome Dylan nooit te laat komen.' Ratelt Kaylin.

'Het is niet dat de koningin blijft slapen, schat.' Grinnik ik.

'Hij noemt me anders wel altijd zijn prinsesje.' Antwoord ze. Ik maak kotsgeluiden, waardoor ik een mep krijg van Kaylin.

Ongeveer 5 minuten later gaat de deur open.

'Waar is mijn favoriete kind!' Schreeuwt Dylan door de gang. Kaylin staat enthousiast op van de bank als Dylan de woonkamer inloopt.

'Kom hier, lieverd.' Glimlacht Dylan als hij Kaylin in zijn armen sluit.

'I missed you..' Mompelt Kaylin. Dylan geeft haar een kus op haar voorhoofd en laat haar daarna weer los.

'Louis!' Zegt Dylan als hij ook mij een knuffel geeft.

'Hoe is het leven?' Vraag ik.

'Prima. Ik heb een nieuwe baan.' Antwoord Dylan.

'Echt? Wat doe je nu dan?'

'Kleding ontwerpen.'

'No way..' Hoor ik Kaylin geschokt fluisteren. 'Ik hou zoveel van jou, man, het is echt niet normaal.' Glimlacht ze.

'Maar Lou, waar is je andere helft?' Vraagt Dylan.

'Harry? Oh, die is nog op het werk. Die komt zo thuis.' Antwoord ik.

'Oeh, dan moeten wij maar snel weg, Kaylin.' Knipoogt hij naar haar als Kaylin hem een schop geeft.

'Wat! Het is niet voor kleine oogjes bestemt.' Verdedigd Dylan zichzelf.

'Bro, ik woon hier al langer dan 10 jaar. Denk je nou echt dat ik al die tijd niks gehoord heb?' Zegt Kaylin.

'Wacht, wat?!' Vraag ik geschrokken.
'Weet je überhaupt wat papa en ik doen?'

'Ja, tuurlijk. Ik ben 15, pap, geen 2..'

'Hoe weet je dat dan?!' Vraag ik nog altijd verbaast. Kaylin slaat een diepe zucht.

'Er worden boeken geschreven en die lees ik. Meestal fanfiction.' Antwoord ze.

'Wacht.. Dus er worden boeken geschreven over seks en jij leest die?' Vraag ik.

'Fanfiction, pap. Meestal lonely meisjes die verhalen gaan schrijven of lezen over hun idool. Natuurlijk zit daar seks bij. Wij zijn horny bitches.'

Ik sta met openmond naar haar te kijken.

'Okay, volgens mij is mijn hond aan het blaffen thuis.. We moeten gaan.' Zegt Dylan na een lange stilte.

'Je hebt niet eens een-'

'Shh.. Je voegt niks nuttigs toe.' Onderbreekt Dylan Kaylin. ' Kom, we gaan.'

Kaylin geeft me nog een kus en een knuffel en loopt naar de voordeur.

'Ik hou van je, pap!' Schreeuwt ze voordat ze de deur sluit.

'Ik ook van jou!'
______________________________________

'Ik ben thuis!' Hoor ik Harry door het huis roepen. Ik loop naar de gang en zie Harry zijn daar staan. Hij trekt zijn jas en zijn schoenen uit en loopt naar me toe.

'Hey, baby..' zucht Harry als hij zijn armen om me heen slaat en me een klein kusje geeft.

'Hey.. Hoe was werk?' Vraag ik. Harry haalt zijn schouders op.

'Zoals altijd.. Saai.'

'Dat doet me denken aan school.' Grinnik ik.

'Daar hebben we elkaar ontmoet.' Vult Harry aan. Ik knik glimlachend en geef hem een kus op zijn wang. Ik loop de woonkamer binnen en ga op de grote hoekbank zitten. Harry volgt.

'Waar is mijn kleine meid?' Vraagt Harry.

'Ben je het vergeten? Ze is aan het logeren bij Dylan.'

Harry mompelt een kleine 'ohja' en kijkt me met een grote grijns aan.
'Dat betekent dat we alleen zijn, Lou.' Grinnikt hij als hij mijn rug op de bank duwt en over me heen komt hangen.

'E-Ehm.. J-Ja, dat klopt.' Stotter ik als Harry mijn nek begint te kussen.

'Niemand is in dit huis.. Alleen ons tweetjes, baby..' Fluistert Harry in mijn oor. Kippenvel giert over mijn lichaam.

'H-Harry..' kreun ik als Harry zachtjes begint te zuigen in mijn nek.

'Argh, wat ik allemaal wil doen met jou, Louis Tomlinson.' Kreunt hij.

'Slaapkamer.' Fluister ik in Harry's oor. Hij tilt me van de bank af en al zoenend lopen we onze slaapkamer binnen. Hij legt me voorzichtig op het bed neer en begint me met veel lust te zoenen.

'Uit.' Mompelt Harry tussen het zoenen door, als hij aan de onderkant van mijn T-shirt trekt. Ik trek mijn shirt uit en Harry volgt.

'Wacht hier.' Comandeert Harry als hij de slaapkamer weer uit loopt. Ik sla een diepe zucht die ik blijkbaar veel te lang had ingehouden.

'Als ik terug ben wil ik je naakt zien.' Schreeuwt Harry door het huis. Ik knipper èèn keer met mijn ogen en al mijn kleren zijn uit. Ik wacht geduldig op Harry en ondertussen begin ik mijn eigen geslachtsdeel te strelen.

Even later treed Harry de slaapkamer naakt binnen.

'Fuck.' Kreunen we tegelijkertijd. Ik grinnik als Harry boven me komt hangen.

'Wat is er?' Vraagt hij.

'Je lijkt op mini Tarzan vanaf hier.' Lach ik als ik mijn hand over zijn wang streel.

'Ben jij dan Jane?' Lacht hij terug.

'Hey, ik ben geen vrouw.'

'Je bent anders wel de bottom, dus mijn dic-'

Ik onderbreek hem door hem vol lust te zoenen. 'Ik.. ben.. geen.. vrouw.' Zeg ik tussen de zoen door.

Harry's hand streelt over mijn torso naar mijn geslachtsdeel en legt zijn hand er omheen. 'Dat voel ik.' Grinnikt hij als hij me weer zoent. Zijn hand begint langzaam te bewegen, waardoor de zoen soms wordt verbroken met lustige kreunen.

'H-Harry..' kreun ik. Hij kijkt me diep in mijn ogen aan en glimlacht.

'Ik hou van je, Louis.'

'Ik hou ook van jou.' Antwoord ik als vlinders door mijn buik gieren.

Na al die tijd ben ik nogsteeds verliefd. Ik voel nog precies hetzelfde als wat ik eerst voelde bij Harry. Het is alleen maar groter geworden. Mijn liefde voor Harry is niet te beschrijven. De liefde die we voor elkaar hebben is te groot om uit te leggen.

Mijn leven is niet het makkelijkst geweest. Dat geldt hetzelfde voor Harry. Toch was de beste keuze die ik ooit gemaakt heb al snel gemaakt. Harry maakt deel uit van mijn leven. Net zoals Kaylin en Dylan en al mijn vrienden die ik heb.

Als er ooit een persoon komt die aan mij gaat vragen hoe mijn leven in elkaar zit en hoe ik van een verschrikkelijk leven een perfect leven heb gemaakt, dan hoef ik maar èèn ding te zeggen..:

It's Complicated.





























Fin.

It's Complicated. Larry Stylinson❤Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu