Yine hiç okumadığın yazılarımdan biri daha gidecek diğerlerinin yanına.Öyle soğuk zamanlar yaşadım ki. Çok üşüdüm ve ellerin yoktu.
Ben seni şöyle sevdim , böyle sevdim diye uzun cümleler yazmak değil niyetim . Sadece daha uçmayı bile öğrenemeden kanatları kırılan çirkin bir kuş kıvamındayım,bil istedim.Çok sevdim ve çok öldüm.
Her gece kıvrandım.Umutsuzca uyandım her güne.Hiçbir hayale koyamadım kendimi sensiz.
Saatlerce evimin balkonunda oturdum şarkımızda boğuldum.Kendi gözyaşlarımda tükendim.
Yok canımıniçi sana sevmeyi gercekten yanlış ögretmişler. Sevmek senin bildiğin gibi değil,olamaz. Olmaz.
Gel iki lafın belini kıralım cümleleridir belki ‘seni sevİyorum’ları bu kadar ucuz kılan. Ve belki de bu yüzdendir arkanda bıraktığın cesedini hiç umursamayışın.
Her katil cinayet mahalline geri dönermiş.
Bu yüzden gidiyorum canımıniçi… senden biraz uzaklara…
Ben seni seviyorum da seni sevmeyi daha çok seviyorum artık.Özlemeyi her gece…
Şimdi
Olabildiğince gideceğim. Ben seni gittiğim o yerlerde de seviyor olacağım ama sen yine de kendine iyi bak.
