DUYGUSUZ

8. BÖLÜM

Dedikleri doğru değildi demii hayır o benim kesinlikle babam değil.

''Sana inanmıyorum sen benim babam değilsin, benim neden kaza yapmamı sağladın o kazada ölebilirdim ve arabam o kesinlikle mahvolmuştur.'' daha kendim yaralandım mı onu bilmiyorum ve ben arabamın durumunu öğrenmek istiyorum tahtalarım kıçıma kaçtı galiba.

''Bak Beril seni anlıyorum ama bilmediğin o kadar çok şey var ki öncelikle daha benim kim olduğumu bile bilmiyorsun ben Savaş Barış senin gerçek babanım annen Peri Barış sen hatırladığım kadarıyla 6 aylıkken Mehmet'in deposunun orlara bırakmış seni çünkü benden korkuyordu benim tehlikeli olduğumu ve sana zarar vereceğimi sanıyordu. Mehmet hep bi kızının olmasını istemişti bunu biliyorum çünkü onunla kardeş gibiydik ama öyle olaylar oldu ki artık düşmanız.Neyse konumuza dönelim kızının olmasını çok istiyordu  karısı ölünce ve seni orda bulunca kendi kızı gibi gördü aileni bile araştırmadı ama abin yani Yiğit sen 16 yaşındayken bana bi mektup yolladı kızımın ölmediğini hala daha yaşadını söyleyen bir mektup ve inan ki ben o haberi alınca sanki sen ilk doğduğun gün gibi o kadar mutlu oldum.Kim mutlu olmazdı ki.''

Gözleri hiç yalan söylüyor gibi gözükmüyordu ama...ama bunlar gerçek olamaz

Benim hiç var olmayan hayatım yalanlar üzerine kurulmuştu.

''Dediklerin gerçekten doğru mu?'' duygularımı ikinci defa bu kadar çok birine gösteriyordum.Eminim ki gözlerimde koca bi ülkenin yıkılmışlığı ve harabeliği vardı.

Ayağa kalkıp makyaj masasının üzerindeki kağıt parçalarını alıp tekrar yanıma geldi.Bunlar birkaç fotoğraf ve bir mektuptan ibaretti.

''Bana inanmıyorsan bunlara bak.''uzattıklarını aldım ilk olarak mektubu açıp okudum ve dediği gibi abimden gelmişti.Mektubu okuduktan sonra fotoğraflara bakmaya başladım.

A-ama bunlar benim küçüklüğüm ve gerçek annem a-annem gerçekten Peri gibi bir kadınmış ona çok benziyorum.

''Peki aradan o kadar zaman geçti neden gelmedin.''

''Korktum tereddüt ettim annen seni koruyamayacağımı düşündüyse bir nedeni olduğunu düşündüm.Bir kaç sene bekledim seni hep izledim her saat her dakika her saniye ve her salise hep izledim.Ama Mehmetin sana zarar verdiğini anladığımda seni yanıma almak istediğime karar verdim.Ve o günde bugün oldu korumalarıma sana zarar vermemelerini ve en iyi şekilde buraya getirlemelerini söyledim ama demekki yanlış anlamışlar.''onca acısının olmasına rağmen gülümsedi güçlü durmaya çalışıyor ve bunu iyi başarıyordu.

''Annem gerçekten Peri gibi bir kadınmış ona çok benziyorum.''dememle daha da gülümsedi 

''Evet ona çok benziyorsun kızım.'' kızım kelimesi şu 24 senelik hayatıma kadar hiç bu kadar güzel gelmemişti.

Oturduğum yerden babama  uzanıp sarıldım. Öyle sarıldım ki sanki onu portakal gibi suyunun çıkmasını beklermiş gibi ilk şaşırsada oda bana sarıldı.Ve kokumu içine çekti.

''B-ben çok özür dilerim Beril seni daha önce bulmalıydım.Böyle biri olmayabilirdin.''

''Sorun değil gerçekten böyle olmayı bende istemezdim ama emin ol eski Beril gibi  neşeli olmaya çalışıcam.''

''Sana güveniyorum.HAAA bu arada unutmadan Ulaş iyi çocuk onunla mutlu olacağından eminim çünkü bu evliliği ikinizde istiyorsunuz.''yanaklarım kızarmaya başlıyordu ama sanki az önce dediğini duymamış gibi konuşmaya başladım.

''Telefonum nerde baba abime haber vermeliyim merak etmiştir.'' baba dediğimi duymasıyla gözleri parıldadı ve çeketinin cebinden telefonumu çıkartıp bana verdi ve odadan çıktı.