.,sa buhay ko, napakadami nang nakatulong sa akin.
.,hindi ko mararating ang kinaroroonan ko kung hindi dahil sa kanila.
.,ngunit napakadami ding mga tao ang naging dahilan kung bakit ako naghirap bago makarating dito.
.,mga taong mapang-mata!
.,mga taong mapang-husga!
.,mga taong akala mo kung sino, pareho parin namang tayong nakatuntong sa lupa
.,iba-iba man ang tatak ng sapatos na suot sa mga paa ninyo, lupa padin ang kinalalagyan nyo.
.,lupang minsan pare-pareho nating pinanggalingan.
.,mahirap o mayaman ka man, lupa parin ang iyong kalalagyan.
.,sa buong buhay ko, napakadami kong natutunan, at alam kong madami pa ang naghihintay na dapat ko ring malaman.
.,higit sa mga ito, nais kong kahit papaano, ang iba'y may mapulot na ikadudunong mula sa akin, maliit na bagay man ay aking ikagagalak.
.,alam kong hindi tamang magtanim ng sama ng loob, .,ngunit sa tagal ng inilagi ko sa mundong ito.
.,alam kong nararapat magpasalamat sa lahat ng taong naging bahagi ko.
.,masaya o malungkot, mapait o matamis. ako'y nagpapasalamat.
.,nandito lang naman ako, handang tumanaw ng utang ng loob, at handang magbulalas maging ng sama ng loob.
.,dahil ang pinakamahalagang aking napagtanto, wag kang tumanggi sa paghingi ng tulong ng mga taong nakapanakit sayo, dahil sa bawat paglapit nila, ay nakakaganti kana. PAUNTI-UNTI, aminin man nila o hindi
.,diba't napasakit humingi ng tulong sa mga taong minsa'y na-agrabyado mo.
