6.Bölüm
-"Şey unni, biz bazı şeyler duyduk ve gördük de. Şey, artık eminiz ki Dong Wook sunbae senden hoşlanıyor..."
Ne demişti o?...o.O
Herhalde yüz ifademden korkmuş olmalı ki Yeesun endişeli bir şekilde:
-"Unni, çok şaşırmış gibi görünüyorsun."dedi
Kızların endişeli suratlarını görünce hemen kendimi toparladım:
-"Kızlar, nasıl bu kadar eminsiniz ki? Ne duydunuz?"
Min Li:
-"Şey, bir çok şey. Örneğin, Dong Wook sunbae sen dans ederken hatta tüm ders boyunca seni izliyor, sana az önce "tatlı prensesim" dedi, iki gündür şirkete geldiği andan itibaren ayna başından ayrılamıyor. Normalde hiç aynaya bakmazdı..."
Ve bunun gibi bir sürü şey anlattılar. Onlar anlattıkça benim ağzım da bir karış açık kalıyordu. Yani şimdi Dong Wook benden hoşlanıyor mu? Kuzların tüm bu anlattıkları benden hoşlandığını mı gösteriyor?
Min Li:
-"Unni... Şey... Şaşırmış gibisin... Sen de ondan hoşlanıyor musun?"
Ama, ben daha ondan hoşlanıp hoşlanmadığımı hiç düşünmedim. Onun yanındayken kendimi çok kasıyorum, parmağımı bile hareket ettirmeden önce bin kere düşünüyorum. Acaba aşk bu mu? Aşık olduğun kişinin yanında farklı biri mi olursun? Aşık olduğun kişiye içini dökemez misin?... Kafamda o kadar soru, daha doğrusu o kadar cevapsız kalmış soru var ki kızların merakla cevabımı beklediklerini bile unutmuşum. Tekrar kafamı onlara çevirdim:
-"Bilmiyorum kızlar. Doğrusu benden hoşlandığını hiç düşünmedim."
Yeesun hemen atıldı:
-"Aslında senin önünde hiç belli etmiyor gibi. Ama bence senden hoşlanıyor. Tüm bunlar da kanıtı. (Sanki bir sır söylermiş gibi yaklaştılar.) Bence birbirinizi severseniz çok güzel olur."
Kızlardan bazıları kıkırdıyor, bazıları ise düşünceli bir halde bana bakıyordu. Bir an kendimi boğulacak gibi hissettim. Ama kızlara bir şey belli etmemeliydim:
-"Tamam kızlar, iyi dersler."
Kızların şaşkın bakışları altında masadan kalkıp odama doğru ilerledim.
Ne yapmalıydım? İşi oluruna bırakıp Dong Wook'un bana aşkını itiraf etmesini mi beklemeliydim? Peki itiraf etse ben ne yaparım? Acaba ben de ondan hoşlanıyor muyum? Peki o kızların söyledikleri...
Odama girdim ve kapıyı kilitledim. Kafamı masaya koyup düşünmeye başladım... Orada, o pozisyonda ne kadar kaldım bilmiyorum ama başım aşırı derecede ağrımaya başlamıştı. Çantamı bile almadan binadan dışarı çiktım ve gezmeye başladım. Temiz hava iyi gelmişti. Kafamı biraz olsun boşaltmıştım. Tam o sırada arkamdan bir ses geldi:
-Meryem!
Aaa, bu Bay Geum değil mi?(şöför)
Arkamı döndüm:
-Merhaba, burada ne işiniz var?
Belli ki çok yorulmuştu ve zar zor konuşuyordu. Elindeki poşetleri kaldırarak:
-Alışveriş, diyebildi.
Şaşırmıştım:
-İyi de sen neden alışverişe çıktın? Bu Bayan Park'ın(aştı-hizmetçi) işi değil mi?
Bayan Park'ın adını duyar duymaz kan kırmızısı kravatından daha koyu bir suratı oldu. Utana sıkıla:
-Öhöm, öhöm, şey... O yorulmasın diye ben yapıyorum bu seferlik...
