Kara Büyücü

Bölüm 1

Gizemli olmayı severim.Adı üstünde ben gölgelerin kızıyım.Ama şimdi size bir istisna yapıp başımdan geçenleri anlatacağım.Bazen öyle şeyler anlatacağım ki inanamayacaksınız,belki kitabı saçma bulup okumayacaksınız.İnanın problem değil ben sadece artık hikayemi birilerinin duymasını istiyorum.

Tamam o zaman başlayalım.Adım Kiara.Ben bu dünyaya yabancıyım. Ciddiyim ben bu dünyadan değilim.Şöyle düşünebilirsiniz benim dünyam da sizinki gibi.Daha çok dünyanız aynı şekilde alınmış,içindeki insanlar boşaltılarak yerlerine yenisi ve bazı güçlere sahip olanlar konulmuş gibi.Bazı güçlerden kastım bildiğiniz şu romanlarda okuduğunuz büyülü güçler.

Hadi biraz büyülü güçlerden bahsedelim.Bir zamanlar dünyamız sizinki gibi normal insanlardan oluşuyordu. Fakat zaman içinde insan genleri bir tür değişikliğe uğradı.Bu sayede bazı insanlar bir takım güçlere sahip oldular. Ne yazık ki bu gücü kaldıramayıp intihar edenler ya da gücün sarhoşluğuna kapılıp delirenler oldu.Ve devletimiz en sonunda buna bir tepki olarak dünyadaki az sayıda bulunan özel güçlere sahip kişilerin öldürülmesine karar verdi.Dünyadaki her büyücü için bir "bekçiyi" görevlendirdi.

Bekçiler büyücüleri öldürmek amacıyla eğitilmiş gaddar ve acımasız kimselerdir.Bekçilerin çoğu görevini başarıyla tamamlayıp devletten ödülünü aldı fakat bazıları benim gibi kurnaz büyücülerin hakkından gelemedi.

Evet, doğru duydunuz ben bir büyücüyüm. Ama sıradan bir büyücü değil, ben bir "kara büyücüyüm".Ve işte yeni bir kavram daha.Eminim ki sürekli yeni kavramlarla karşılaşmaktan sıkılmışsınızdır.Bu sebeple artık hikayeye başlayacağım.Tamam o zaman bekçimle ilk karşılaşmamdan başlayalım.

Gölgeler saklanmak için en iyi yerlerdir.Özellikle sen bir gölge büyücüsüysen.Ama bazen çıkmam gerekir gölgelerden...

"Kiara!Kiara!Uyann Kiara!" Yavaşça gözlerimi araladım. Beynim için de nükleer savaş vardı sanki.Ne zaman çok büyü yapsam böyle hissederdim.Diana bana korkuyla bakıyordu.Her tarafı çizik içindeydi ama neyse ki hiçbiri derin değildi.Hemen toparlandım ve alışkanlık olarak kanayan burnumu ceketime sildim.O sırada çevreme bakınma fırsatı buldum,güvenli gibi görünen bir ara sokaktaydık,Diana beni kurtarmıştı.

"Her seferinde paçamı kurtarmak zorunda olmadığını sen de biliyorsun."dedim ve abartılı bir sırıtışla ona gülümsedim.

"Pislik!Beni ne kadar korkuttuğunu tahmin bile edemezsin.Bir daha ki sefere yiyecek bulmaya ben çıkacağım."

Sırtımı duvara yaslayıp kendimi dikey konuma getirerek bugünkü ödülüme baktım.Sadece bi somun ekmek iki elma ve üç matara su...

"Gitmeliyiz.Adamlar çoktan bekçiye haber vermişlerdir."

"Kiara gücünü henüz toplamadın bir günde bu kadar fazla güç harcamak seni tüketir."

-Eminim anlamışsınızdır.Diana bir şifacı ve en yakın arkadaşım.Şeeey.... Aslında tek arkadaşım.-

"Bekçilerin gelip bizi bulmasının daha mı iyi olacağını söylemeye çalışıyorsun?" Ayaklandım ve Diana'ya elimi uzatıp onu da kaldırdım.

"Şimdi nereye gideceğiz?"

Ciddi bir tavırla "Nereye istersen?"

"Hımm... Aslında 26. Bölge fena olmazdı.Hatta bakarsın deniz kıyısında tatil falan yaparız."Dalga geçen bir ifadeyle sırıtışı büyüdü.

"Peki o zaman" Elimdeki ışınlayıcı'ya bir kaç damla öz damlatıp tutması için bir ucunu Diana'ya uzattım. Gözlerimi kapatıp odaklandım.Işınlayıcıdan belli belirsiz bir ışık yayıldı ve gittikçe güçlenerek tüm sokağı kapladı.