Chapter 2:Bagong Mundo

62 8 0
                                    

Phira Pov!

Nagising ako dahil sa tumama na sikat ng araw  sa aking mukha nagulat ako sa dami ng nakapalibot sakin.

"Nasaan ako"

"Ina hindi niya alam kung nasaan siya"

Dinig ko sa isang batang lalaki gulong gulo na ako kung nasaan ako.

"Iha nandito tayo sa aming tahanan ngunit ano ba talaga ang nangyari sayo?"

Sa pagkakaalam ko po nasa gubat ako nawalan ng malay.

"Hindi nakakaganda sa isang dalagang lobo ang umalis ng kanyang tahanan ng malalim na  gabi mabuti't di ka natuntun ng mga bampira"

Po? Sandali lamang po? Sino po lobo?at bampira?

"Abay oo di ba saiyo nakuwento ng iyong mga magulang ang tungkol sa mga kaaway natin?abay dapat alam mo iyan."

"Lola wala po ata siya atang maalala"dinig ko sa babaeng lobo.

" ano ang iyong ngalan Binibini"

Sapphira..

Sapphira po ang aking ngalan.naguguluhan ako kung bakit ako napunta sa mga lobo ngunit di ko ito pinahalata para di sila magtaka naguguluhan ako sa kanila

"Kay gandang ngalan sino ang iyong mga magulang at baka pwede ka naming ihatid sakanila.

Patay na po sila.hindi ko pa alam kung sino ang  mga lalaking pumatay sakanila sapagkat tanging itim na kasuotan lang ang mga  nakikita ko.

"Patawad Sapphira.May matutuluyan ka na ba iha."

"Hindi ako nakasagot at alam ko naman na alam niya na iyon."

"Kung iyong mararapatin  maari ka munang tumuloy sa aking tahanan tutal kaming dalawa nalang naman ni Adiel ang nandito "turo niya sa isang batang lalaki.

Maraming salamat. Lola nakalimutan ko pong itanong kung ano ang iyong pangalan

"Amelia"

Kinagagalak ko po kayong makilala ka lola Amelia at sainyong lahat.

"Sayo din Sapphira" bati sakin ng mga nakapalibot na lobo.

Ngumiti na lamang ako sakanila ngunit alam ko kailangan ko muna itago ang tunay ko pagkatao ayoko mamatay hanggat di ko nakukuha ang hustiya ng aking mga magulang.

"Magpahinga ka muna Sapphira at kapag nakapagpahinga ka na ng maayos aalis tayo at bibili tayo ng iyong mga damit."

Maraming salamat lola Amelia.magpapahinga na muna po ako.at ngumiti sa kanyag

"Cge Sapphira magpahinga ka na at aalis muna kami"

Tumango nalang ako at nagpahinga para bumalik ang aking mga lakas.hindi ko alam ang gagawin ko nagaalala ako kung ano ang mangyayayari iniisip  ko ang nangyari kina inay at itay pinaalis nila ako habang walang awa sila pinapatay ng lalaki  malalagot sila pagsisihan niya na pinatay nila ang mga magulang ko.dahan dahan ng pumikit ang mga mata ko habang may bahid ng luha sa aking mga mata.













The Blue Blood Moon; Love vs. WarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon