• EZİYET ~ | •

2K 130 87
                                    

       3 Ay Sonra

           ~Yazar~

     Chae, hâlâ uyuyordu. Doktorlar, artık fişin çekilmesi gerektiğini söylediler. Ama herkes karşı çıkmış ve tepki göstermişti. Bütün okul, bütün öğretmenler... Hepsi Chae'yi görmeye gelmişlerdi.

  "Ona birsey olmayacak Jimin, merak etme." dedi Soo-Min hoca. Jimin'in hâlini giren herkes acıyordu.

  "Teşekkür ederim hocam. Biz de öyle umuyoruz." dedi Jimin. Sahte bir tebessüm bile gösteremedi. O sırada doktor çıktı. Herkes başına yığıldı.

  "Öncelikle, belirtmek isterim ki, hastanın durumu iyiye doğru gidiyor." dedi. Herkes derin bir oh çekti.

  "Şimdi ikişer ikişer alacağım." dedi ve guruplandırdı.

 
    En son Jimin'e sıra gelince, herkes tek girmesini istedi. Jimin'de teşekkür ederek içeriye girdi. Chae'yi bu halde görmeye alışık değildi. Aylar geçmesine rağmen, yine de bu manzara karşısında daralıyordu.

  "Chae, biliyor musun herkes senin için geldi? Sen de artık uyan. Beni duyuyorsan, ekimi sık." dedi ve Chae'nin elini tuttu.

   Birkaç dakika bekledikten sonra ufak bir kımıltı dahi gelmeyince gözleri doldu ve ayağa kalktı. Tam elini bırakacak iken, Chae, onun elini sıktı. Jimin, bu hareketi hissedince, göz yaşlarından bir tanesi firar etti ve yanaklarından aşağı süzüldü. Sonra eğilip, Chae'nin elini öptü.

  "Biliyordum, biliyordum. Beni bırakmayacağını ve beni duyduğunu. Seni seviyorum, sana ihtiyacım var Chae. Beni yalnız bırakma." dedi ve göz yaşlarını serbest bıraktı.

   Chae'nin bu son şansıydı. Şimdi yapmazsa, bir daha bulamazdı. Bu yüzden bütün gücünü kullandı.ve sinirlerine kadar kasıldı. Ve... Evet, oldu. Chae, dudaklarını kıpırdattı.

  "J-Ji-Jim-in." dedi Chae. İlk defa bir kelimeyi söylerken bu kadar zorlanmıştı.

  "Chae, s-sen..." dedi Jimin ve kafasını kaldırdı.

  "Uyandın, Chae uyandın!" dedi ve sıkı sıkı sarıldı.

  "Ji-Jim-in." dedi Chae, tekrardan.

  "Şşt, daha fazla yorma kendini. Şimdi gözlerini açmaya çalış." dedi ve baş ucuna geçti. Chae, daha fazla kasılarak gözlerini açmaya çalıştı.

  "S-seni sev-se-sevi-yorum." dedi Chae.

  "Bende, bende seni seviyorum. Şimdi bekle burada." dedi Jimin ve dışarı çıktı. Herkes Jimin'e baktı.

  "Uyandı, O uyandı." dedi. Herkes sevinmeye başladı. O sırada iki hemşire içeri girdi.

  "Chaeyoung hanım, beni duyabiliyor musun?" dedi sarışın olan hemşire.

  "E-ev-et." dedi Chae.

  "Tamam, daha fazla yorulmayın. Şimdi biz doktoru çağıracağız. Hadi Ji-Yeon." dedi esmer olan ve birlikte çıktılar.

   Bir süre sonra doktor içeri girdi. Orta yaşlı, otoriter bir doktordu.

  "Chaeyoung hanım, beni duyabiliyorsanız işaret verin." dedi.

EZİYET | RosMin [Düzenleniyor] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin