Sorry.. (OneShot)

Medyo sabaw to.  ewan ko ba saan nanggaling 'tong storya nato. Ayun. Comment plaese? :3

~*~

Ilang buwan na ang nakalipas matapos mo akong saktan at iwan na naman ng hindi ko alam ang dahilan. Nang iwan ka na naman bigla pagkatapos mo akong paibigin muli sayo sa pangalawang pagkakataon. Again, sinaktan mo na naman ako. Tngna.

Binigyan kita ng second chance, kasi akala ko magbabago ka/ Akala ko itatama mo lahat ng pagkakamaling nagawa mo noon. Akala ko mahal mo na talaga ko. Pero akala ko lang pala lahat ng yon.

Ang tanga ko. Naniwala na naman ako sayo.

Eto kasing puso ko, sabi pagbigyan ulit kita. Syempre pagnagmamahal ka, puso mo ang sinusunod mo diba?  

Tinaya ko na naman puso ko para sayo. Ayan tuloy, nasaktan na naman ako.

Ilang  buwan na ang nakalipas, pero hanggang ngayon, nandito pa din yung sakit. May natitiran paring kaunting galit.

Ang laki ng sugat na iniwan mo sa puso ko eh. Hindi naman ganun kadali maghilom yun.

Ilang buwan na ang nakalipas at ngayon, nandito ako sa lugar kung saan tayo nagkikita lagi.

At hindi nga ako nagkamali, nagkita na naman tayo.

Bakit andito ka?

Nakita na naman kita. Lahat ng sakit at galit, muling bumalik.

“Hi. :) ” Hi? Aba p*ta ./. ano to lokohan?! Nagawa mo pa akong ngitian?! Pagkatapos ng lahat ng ginawa mo sakin, ‘Hi’ lang?!

Hindi kita sinagot.

                                                                                                                                      

“Kamusta ka na?:)” Hindi ako masaya. Nasasaktan ako. Hindi ako okay g^go!.

“Okay lang.” yan ang isinagot. Lecheng puso ‘to nanghihina talaga pagdating sayo.

KATAHIMIKAN.

Ang dami kong gustong sabihin. Gusto kitang suntukin, sampalin, sakalin.

Galit. Galit ang nararamdaman ko ngayong mga sandaling ito at the same time, sakit at tuwa.

Tuwa? Bakit ako natutuwang Makita ka? Hindi. Hindi maaari.

“Ara, Sorry.”

PAGKATAPOS MO AKONG SAKTAN SORRY LANG? ABA MATINDE .