Coma... (ft. Why don't we & Shawn Mendes)

Bonus

Ik ben al een tijdje uit mijn coma. Ik ben nog niet naar school geweest voor de afgelopen paar weken. Mijn ouders hebben een verrassing voor me geregeld. Ik zou pas mogen weten wat de verrassing is, als ik terug zou komen van school.

Vandaag is het maandag, het is mijn eerste schooldag sinds ik uit mijn coma ben. Ik had een lange dag. Vanmiddag, als ik thuis zou komen van school, zouden mijn ouders mijn verrassing laten zien. Ik ben zo benieuwd wat het is. In de pauze kwam ik Nancy tegen. "Meagan! Je bent er weer! Je leeft nog!" Ze rende naar me toe en gaf me een knuffel. Die knuffel duurde heel lang, maar uiteindelijk liet ze me los. "Tuurlijk leef ik nog, ik lag alleen in een hele lange coma." Zei ik. "Alleen... een coma is niet niks hoor! Heb je geen hersenschade opgelopen ofzo?" Zei Nancy bezorgd. "Volgens de dokter niet, dus ik geloof de dokter maar." Zei ik. "Gelukkig! Ik ben zo blij dat je er weer bent!" Zei ze. "Ik ook." Zei ik. We hebben nog de hele pauze bijgepraat over wat er met mij is gebeurd. Toen ging de bel. Nancy en ik zitten niet samen in de klas, dus we gingen allebei naar onze eigen les. We waren nog lang niet uitgepraat over wat er met me is gebeurd, dus de volgende pauze gaan we verder.
Ik zit nu in de wiskunde les. Ik haat wiskunde, het is zo saai. Ik zit bij deze les alleen. Er was veel uitleg die ik niet snap, maar na 50 minuten was de les eindelijk voorbij. De volgende les is Engels. Bij deze les zit ik naast May, dat ook een van mijn beste vriendinnen is. "Meagan! Je bent er weer! Ik ben zo blij dat je nog leeft." Zei May. "Tuurlijk leef ik nog, en ik ben zelf ook blij dat ik er weer ben, nou ja, behalve hier dan, op school." Zei ik. Toen moest May lachen. "Oké iedereen, spullen pakken en aan het werk! Op het bord staat wat je moet doen." Zei de docent.
"Volgens mij moeten we aan het werk." Zei ik, toen ik zag dat May in haar schrift aan het tekenen was. "Ohja, oeps." Zei May lachend. De rest van de les hebben we wel gewoon gewerkt. Toen de bel ging rende ik meteen naar de plek waar Nancy en ik altijd zitten in de pauze. "Yo Nancy!" Riep ik. "Meagan!" Riep ze. Ik rende naar haar toe, en we deden onze begroeting. We hebben de hele pauze door gepraat, totdat de bel ging. Ik heb nu nog 4 uur.
*Skip de rest van de schooldag, want school is saai*
Toen de 4 uur voorbij waren, ging ik naar huis. Nancy was al uit, dus ik fietste alleen. Ik moet ongeveer een half uur fietsen. Toen ik thuis was, waren mijn ouders weg. Waar zouden ze zijn? Ik dacht dat ze vandaag mijn verrassing zouden geven, meteen na school, als ik thuis ben. En ik ben nu thuis. Ik riep nog een paar keer voor de zekerheid, om zeker te weten dat ze weg zijn. En zoals verwacht, waren ze er niet, want niemand reageerde. Ik pakte mijn boeken, schriften en een pen en ging aan mijn huiswerk. Na ongeveer een uur kwamen mijn ouders thuis. "Hey Meagan, we zijn thuis." Zei mijn moeder. "Hoi mam, hoi pap." Zei ik. "Hey Meagan." Zei mijn vader. Toen ze hun schoenen en jas hadden opgeruimd, liepen ze naar mij toe. "Hey Meagan, weet je nog wat we je hebben beloofd?" Vroeg mijn vader. "Ja! Jullie hebben mij een verrassing beloofd, die jullie zouden geven na mijn eerste schooldag." Zei ik. "En vandaag was die eerste schooldag, dus ben je klaar voor je verrassing?" Vroeg mijn moeder. "En of ik klaar ben." Zei ik blij. Ze liepen naar boven, en even later kwamen ze terug met een envelop. "Alsjeblieft." Zei mijn moeder, toen ze de envelop aan mij gaf. Ik maakte snel de envelop open. Toen ik zag wat er in de envelop zat, viel mijn mond open. Daarna liep er een traan,over mijn gezicht, een traan van vreugde en blijdschap. Ik legde de envelop neer op tafel en gaf mijn ouders een knuffel. "Heel erg bedankt." Zei ik. Ik was zo blij met dit cadeau, omdat er festival tickets in zaten, voor een festival waar Shawn en Why Don't We komen! Het waren 3 tickets voor het festival, maar er zaten ook ngo 3 andere tickets in. Die andere tickets waren voor een meet&greet met Why Don't We en Shawn! Het festival Is deze vrijdag al. "3 tickets! Mogen May en Nancy mee?" Vroeg ik. "Natuurlijk, het zijn toch jou tickets." Zei mijn moeder. Ik sprong een gat in de lucht.
De volgende dag vertelde ik het meteen tegen Nancy en May. Ze waren super blij dat ze mee mochten.

Die vrijdag
Het is eindelijk vrijdag! Ik ga vandaag naar het festival waar WDW en Shawn komen! Ik heb er zo veel zin in. Toen de schooldag voorbij was gingen Nancy, May en ik naar mijn huis. Vanaf daar werden we naar het festival gebracht. We waren super druk, omdat we vandaag onze idolen zouden ontmoeten. Eerst zouden we ze horen zingen, en daarna gaan we ze ontmoeten. We stapten in de auto en reden naar de plek waar het festival is. Toen we er eindelijk waren, na 2 uur rijden, renden we meteen de auto uit. Ik zei mijn ouders (die ons hebben gebracht) gedag en toen rende we naar binnen. Er stond een lange rij, maar wij hadden vip tickets, dus we stonden sowieso vooraan. We waren er best vroeg, want het zou pas om 7 uur beginnen, en het is nu 6 uur. Om de tijd te doden gingen Nancy, May en ik op onze telefoons. Na een tijdje op onze telefoons te zitten, begon iedereen te gillen. Waarom zouden ze gillen? Iedereen keek naar mij, ik snap het niet. Waren ze bang voor mij? Toen ik me omdraaide zag ik het. Shawn Mendes stond achter me. "Hi." Zei hij. "Uhm, Hi." Zei ik verlegen. Alle meiden achter me waren aan het gillen en aan het filmen. Ik voelde meteen een soort van band. Het voelt net als in mijn 'droom'. "Ik ga naar binnen, zie je later." Zei Shawn, en hij liep weg. We moesten nog een half uur wachten voordat het zou beginnen. "Shawn Mendes stond zojuist achter je! En hij praatte tegen je!" Riep May. "Ik weet het, maar waarom?" Vroeg ik. "Geen idee, maar hij zag er blij uit toen hij je zag." Zei Nancy. "Heb je hem eerder ontmoet ofzo?" Vroeg May. "Nee, ik zag hem alleen toen ik in coma lag, als in een soort van droom." Zei ik. "Maar daar weet hij toch niks van?" Vroeg May. "Nee inderdaad, daarom is het ook zo raar." Zei ik. We hebben er nog even over gepraat, totdat we naar binnen mochten. "Omg ik ben zo blij! Mijn eerste festival ooit!" Zei May blij. "Ik ben ook blij, het begint bijna!" Zei Nancy. "Ik ben ook super blij." Zei ik enthousiast. We waren heel enthousiast, totdat de lampen ineens uit gingen. "Wat gebeurd er?" Vroeg ik. "Geen idee." Zei May. Toen hoorde we ineens een stem die vroeg: 'hebben jullie er allemaal een beetje zin in?'. Iedereen gilde tegelijk. "Dan komt hier het eerste optreden van... Why don't we!" Riep de stem. Iedereen gilde opnieuw. Why don't we kwam het podium op gerend. Ik zag dat Nancy constant naar Jack staarde. "Uhm Nancy, gaat het?" Vroeg ik lachend. "Uhm, ja hoor." Zei ze op een zachte toon. Volgens mij heeft ze een leuk iemand gevonden. Nadat why don't we een paar nummers hadden gezongen, kwamen er een paar andere artiesten. Als laatste kwam Shawn Mendes. hij zong ook een aantal nummers. We hadden super veel oogcontact, en het was super leuk. Aan het einde van de optredens hadden we nog een meet&greet met onze 2 favorieten, oftewel Shawn Mendes en Why don't we. Eerst was why don't we aan de beurt. Nancy heeft veel met Jack gepraat, en gelachen, en volgens mij hadden ze het heel gezellig. May heeft veel met Zach gepraat. Ik heb met allemaal wat gepraat, en na de foto met ze, gingen we door naar Shawn. We hebben veel met hem gepraat. Uiteindelijk gaf hij me een briefje. Ik wilde het briefje open maken, maar hij zei dat ik moest wachten totdat ik thuis was. We maakten een foto, en gingen daarna weg.