မဂၤလာေတးသြားသည္ ခန္းမထက္ ညိမ့္ညိမ့္ေညာင္းေညာင္း စီးဆင္းေနလ်က္. .
မဂၤလာခန္းမတြင္းမွ လူအမ်ားရဲ႕ မ်က္နွာတို႔မွာလည္း အျပံဳးပန္းတို႔ ေဝလ်က္.
ကာယကံရွင္ သတို႔သား သတို႔သမီးတို႔သည္ကား ေနနဲ႔လ ေရႊနဲ႔ျမ လို လိုက္ဖက္ညီလွသည္မို႔ အျမင္တင့္တယ္ကာ မဂၤလာရပ္ဝန္းသည္ တင့္တယ္မွဳ႕အေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုလ်က္ ရွိေလသည္.
'ဒီကို ျကည့္ေပးျကပါ ခင္ဗ်. '
Camera man ရဲ႕ ေျပာသံေျကာင့္ Noona နဲ႔ စကားေျပာေနရာမွ Camera man ဆီ ျကည့္လိုက္ျကသည္.
Yeol လက္ထဲက Noona လက္သည္ ေႏြးေထြးနူးညံ႔လ်က္. ခပ္တင္းတင္းအျပန္အလွန္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာေျကာင့္ အျပင္ေလပင္ တိုးမေပါက္နိုင္. .
'ျပံဳးေပးျကပါ. ေနာက္တပံု. '
Yeol သူ႔လက္ထဲမွ Noona လက္ေသးေသးကိုျကည့္လိုက္သည္. မျကာခင္ ဒီလက္ေတြကို သူ လႊတ္ေပးရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္.
ငယ္စဥ္တည္းက ဆုပ္ကိုင္လာခဲ႔ဖူးေသာ ဒီလက္ေလးေတြကို ဒီတျကိမ္ျပီးလ်ွင္ေတာ့ တျခားသူ လက္ထဲသို႔ အျပီးတိုင္ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ လိုက္ရေတာ့မည္ေလ.
သတို႕သား ေယာက္ဖေတာ္ လက္ကိုေတာင္ တြဲမထားေသာ Noona သည္ သူ႔ လက္ေတြကိုေတာ့ ခုထက္ထိ မလႊတ္ခဲ႔ေသးပါေခ်.
'သတို႔သား သတို႔သမီး ပံုေတြ ရိုက္ျကပါမယ္. '
တြဲထားေသာ လက္တို႔ မျဖဳတ္ခ်င္ပါပဲ ထိုခန ျဖဳတ္လိုက္ျကသည္.
Yeol ျပံဳးလိုက္သည္. ျပီးေတာ့.
'ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ. Yoora Noona'
အျပံဳးေတြက သိပ္ေတာ့ ပီျပင္လွသည္မဟုတ္. ရစ္သိုင္းေနေသာ နဂါးေငြ႕တန္းတို႔ မ်က္လံုးအိမ္ထဲ ရွိေနေလာက္သည္.
ထိုေနရာကေန ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာခဲ႔ေတာ့ Noona သူ႔ေက်ာျပင္ကို ျကည့္ေနဆဲပဲဆိုတာ လွည့္မျကည့္ပါပဲကို သိသည္.
သို႔ေပမဲ႔ ေပါ့. . …
Seoul ျမိဳ႕ရဲ႕ ေလနုေအးက Yeol ဆံပင္ေတြကို လာေရာက္ လွဳပ္ခတ္ေဆာ့ကစားသည္.
မနက္ခင္းခ်ိန္ခါမို႔ ေနေရာင္က သိပ္မစူးရွေသး.
ေခါင္မိုးထပ္ မွာေတာ့ လူကသိပ္မရွိ.
Yeol ခပ္ေဝးေဝးကို ေငးျကည့္ေနေပမဲ႔ စိတ္တို႔က ထိုေနရာမွာ မရွိေခ်.
