The Notebook

5

Ik word wakker met knallende koppijn. Ik kan heel slecht tegen alcohol dus heb ik al snel een kater. Ondanks de kater weet ik nog heel goed wat er gister avond is gebeurd. De nieuwe roddel, en Jorden die me zoende. Het liefst ging ik meteen naar huis maar dat zou Emma niet erg waarderen. Over Emma gesproken, ik heb geen idee hoe ik haar moet vertellen over wat er tussen Jorden en mij is gebeurd. Moet ik het überhaupt wel vertellen?

'Goedemorgen', zegt Emma die de keuken binnen loopt. Jorden komt achter haar aan ook binnen. We wisselen een ongemakkelijke blik uit. 'Ik heb zoveel zin om te gaan shoppen. Oe, dan kunnen we ook weer eens een ijsje halen bij Daan', zegt Emma. Emma heeft duidelijk geen last van een kater. Ze is in een opperbest humeur. 'Em, hoe kan jij zo snel dronken zijn en geen kater hebben?' vraag ik terwijl ik mijn hoofd op de tafel laat vallen. Dat was een slecht idee. Nu heb ik nog meer hoofdpijn.

'Wie is Daan?' vraagt Jorden. 'Die vent van de ijssalon', brom ik. Emma zucht. 'Ik ga wel alleen als miss sunshine geen zin heeft.' Ik schenk Emma een verknepen glimlach. Even later gaat Emma alleen de deur uit. 'Dus', zegt Jorden die op het aanrecht leunt. 'Misschien moeten we even praten.'

'Even praten?' zeg ik. 'Volgens mij moet jij mij gewoon uitleggen waar dat op sloeg.' Jorden zucht en komt vervolgens naast me zitten. 'Weet je nog om welke reden het ooit heb uitgemaakt?' vraagt hij. Ik knik. 'Je wilde iemand van je eigen leeftijd', zeg ik. Jorden knikt langzaam. 'Eigenlijk heeft een vriend van me gezegd dat het niet cool was om met jongere meisjes te daten. Hij zei dat oudere meisjes stoerder waren. Maar die "vriend" is Levy Daniëls. Dus je begrijpt wel dat het behoorlijk fout advies was. Ik heb er altijd spijt van gehad maar ik dacht dat jij me een klootzak vond, en gister keek je me zo lief aan dat ik mijn gevoel niet meer kon onderdrukken.'

Goh. Jorden heeft me altijd al leuk gevonden. Jorden staat abrupt op en loopt weg. 'Hey wacht', zeg ik. Ik ren snel achter hem aan. Jorden draait zich om en opeens sta ik heel dicht op hem. Het is me nog nooit opgevallen dat zijn ogen zo diep maar toch helder blauw zijn. 'Waarom loop je opeens weg?' vraag ik. Jorden haalt zijn schouders op. 'Ik ben de broer van je beste vriendin. Waarschijnlijk heb je nooit nagedacht over gevoelens voor mij. Daarnaast zou het ook gek zijn voor Emma.' Ik bijt op mijn lip. Jorden laat zijn hoofd naar beneden hangen met een pijnlijke blik in zijn ogen. Ik pak Jorden zijn gezicht vast en hij kijkt me weer aan. 'Jor...', mompel ik zachtjes. Vervolgens druk ik mijn lippen op de zijnde.

Jorden lijkt heel even bevroren, maar zoent me dan terug. Hij tilt me op en legt me op de bank neer. Vervolgens verbreekt hij onze kus om me even aan te kijken en naar me te lachen. Net als Jorden en ik in een nieuwe kus beland zijn, vliegt de achterdeur open en galmt er een enthousiaste 'hallo' van Emma door het huis. Snel gaat Jorden van me af en gaan we rechtop zitten.

'Oh hier zitten jullie', zegt Emma die aan komt lopen. 'Wat ben je vroeg terug', zeg ik. 'Het is zondag dus Daan was niet open. Dat had ik eigenlijk wel kunnen bedenken maar goed. Ik kwam Daan nog wel tegen en toen hebben we even gepraat. En wat hebben jullie gedaan?' Emma houdt haar blik op mijn ogen gericht. Ik krijg het er warm van. Ik voel me nu zo ontzettend stom. Ik weet niet eens waarom ik Jorden kuste. Niet dat het niet fijn was, het was zelfs de beste kus die ik ooit gehad heb.

'We hebben gewoon een beetje gekletst en gelachen', zegt Jorden op een koele toon. Emma glimlacht. 'Ik vind het zo fijn dat jullie goed met elkaar kunnen opschieten', zegt ze. Ze moest eens weten.

'Ik ga maar eens naar huis', zeg ik. 'Ik laat je wel even uit', zegt Jorden. God nee waarom. Ik mompel iets onverstaanbaars. Vervolgens trek ik mijn jas aan en neem afscheid van Emma. Ze beloofd dat ze later op de dag onderzoek gaat doen naar mijn hater. (Degene met de lelijke groene sokken.)

Bij de deur zegt Jorden dat hij me nog appt en hij drukt een snelle kus op mijn wang. Buiten bevries ik bijna. Waarom moet het altijd zo koud zijn in de winter? Vanwege het klimaat dat we hier hebben, zou Julia zeggen.

Thuis spring ik even onder de warme douche. Onder de douche komt opeens het schrift weer in mijn hoofd. Snel droog ik me af en doe comfortabele kleren aan. Ik ga op mijn bed zitten en pak het schrift erbij.

Sometimes I just wanna fly away. Fly away to the moon. And try to forget you soon.

Iemand met liefdesverdriet? Ik moet misschien toch maar eens contact opnemen met dat instagramaccount. Ik pak mijn telefoon en maak een annoniem account aan. Dan zoek ik het account op en stuur een berichtje.

secretbooklover: Hey, ik weet misschien wel waar jouw geliefde boekje is...

De eerste stap is gezet. Nu nog wachten op antwoord.