Baş Belası // Im Jaebum(✓)

5🌸Nefret Ediyorum

"Saçmalama! Ünlü olman beni neden ilgilendirsin?! Babamdan dolayı yeterince şana,şöhrete,paraya sahibim zaten!"

"O zaman neden?!"

Sustum.

Gözlerimden aşağı süzülen gözyaşlarını hisseder hissetmez hızla sildim ve JaeBum'a arkamı döndüm.

Bu soruya cevap vermek kadar zor bir şey yoktu şu an hayatımda. Evet, her şeye sahiptim. Ama tek bir şey hariç.

Ölüyorum JaeBum... Ölüyorum...

Son defa seni görmek için geldim. Belki aramızdaki yanlış anlaşılmayı da düzeltebilirim diye geldim.

Ama... Ama yapamıyorum. Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.

Ağladığımı kesinlikle görmemeli. Evet,evet. Hemen gitmeliyim buradan. Belli ettirme Alya.

Arkam ona dönükken ilerlemeye başladım. Aynı zamanda herhangi bir şey çakmasın diye sesimi mutluymuş gibi çıkararak ona dönmeden havaya elimi kaldırdım.

"Bugün yeterince yoruldum. Paydos. Molaya ihtiyacım var. Gidiyorum." diyerek iyice saçmaladıktan sonra arkama bakmadan az önce geldiğimiz yolu yürümeye başladım.

Ancak beklemediğim bir şey oldu. JaeBum hızla beni kolumdan yakalayarak bir anda kendisine döndürdü.

Gözlerim irileşti. Neye uğradığımı şaşırdım. Ona döner dönmez yüzüne hâlâ aynı şaşkınlıkla bakmaya devam ettim. Elini kolumdan çekmiyordu ve dokunduğu yer âdeta cayır cayır yanıyor, oradan başlayarak önce kalbime daha sonra da tüm vücuduma yayılan bir ürperti gönderiyordu.

Bir süre sonra ne yaptığını yeni idrak etmiş olmalı ki,hızla elini kolumdan çekti. Boğazında sanki bir şey varmış gibi temizlemeye çalıştı.

"A,şey... Bence de bugün bu kadar yeter."

Onun bu sorusuna ve giderek yumuşayan yüzündeki tepkisine tebessüm ettim. Ardından gülerek ona biraz daha yaklaştım ve;

"Ne demek istiyorsun? Yarın,öbür gün, ondan sonraki gün devam edebilir miyim yani?"diye sordum. Savunma mekanizmasını hızlıca devreye soktu.

"Hayır,öyle demek istemedim. Her neyse, bir daha görüşmeyelim Alya. Mümkünse konuşmayalım da. Unutma. Beni bir zamanlar bu konuda uyaran sendin."

Ne kadar da dengesisiz ya? Az önce bağırıyorduk birbirimize. Sonra utandık. Sonra güldük,yumuşar gibi olduk. Ancak şimdi... Yine ciddiyete bürünerek birbirimize bağırıyorduk.Galiba bunu yeniden başlatan kişi ben oldum.

"Seninle eskisi gibi olmak niyetinde değilim JaeBum! Sadece beni dinlemeni istiyorum. Arada çok büyük yanlış anlaşılmalar var. Bunu düzeltip ondan sonra gitmek istiyorum."

Alayla gülerek bakan, gerçekten koyulaşan gözleri nefret saçarken baktı. Bu bakışlar... Yeterdi zaten ölmeme.

"Hah! Yanlış anlaşılma mı?"dedi ve üzerime doğru eğilerek bana yaklaştı. Kalbim uzun zaman sonra yine JaeBum'un etkisiyle gümbür gümbür atmaya başlamışken o kulağıma eğilerek fısıldadı.

Tüylerim diken diken,kalbim param parça oldu.

"Senden nefret ediyorum Alya. Duydun mu beni? Nefret ediyorum."

Geri çekildi. Dolan gözlerimi belli etmemek için ona bakmadan öylece donakaldım. Sessizdim. O ise susmadı ve devam etti.

"Seni dinlemem için hiçbir sebep yok. Saçmalıklarını dinleyecek kadar da boş vaktim yok zaten. Boşuna uğraşma ve git buradan."