The Agreement

Κεφάλαιο 27

Μιλάνο,Ιταλία.

Κάθομαι πάνω στην τουαλέτα και κλαίω,δεν ξέρω πόση ώρα κλαίω.Ακούω χτύπους αλλά δεν απαντάω.Δεν θέλω να τον δω και πόσο μάλλον να του μιλήσω.

"Αμέλεια μου,άνοιξε μου θέλω να μιλήσουμε"λέει ήρεμα και γλυκά.

"Άλεξ σε παρακαλώ θέλω να μείνω μόνη μου"του απαντάω με εξαντλημένη φωνή.

Περνάει λίγη ακόμα και αποφασίζω να βγω από την τουαλέτα μιας και σε λίγο πρέπει να φύγουμε.Κοιτάω γύρω γύρω μα ο Αλέξανδρος δεν είναι πουθενά,αρχίζω να ετοιμάζω την βαλίτσα μου και να ακούω μουσική χορεύοντας.Συνεχίζω να χορεύω όταν μια μορφή περνάει από μπροστά μου και παραξενεμένη την ακολουθώ.Βγαίνω στο μπαλκόνι όπου βλέπω τον Αλέξανδρο να κάθετε στο μπαλκόνι με δύο ποτήρια ζεστή σοκολάτα και μερικές σακούλες στα χέρια.Με κοιτάει γλυκά και έρχεται και με αγκαλιάζει σφικτά σε σημείο ασφυξίας.

"Καρδιά μου,θα πάθω ασφυξία"το λέω γλυκά.

Οι ορμόνες μου αρχίζουν και τρελαίνονται,μία είμαι γλυκιά και είμαι σκύλα.

"Σου έφερα ζεστή σοκολάτα"μου λέει και μου δίνει το χάρτινο ποτηράκι.

"Ευχαριστώ πολύ"λέω και πίνω λίγο από την σοκολάτα μου.

"Μέλι θέλω να μιλήσουμε" μου λέει αμήχανα.

"Κατάλαβα,δεν υπολόγιζες την πιθανή εγκυμοσύνη και θες να χωρίσουν οι δρόμοι μας."του λέω το πρώτο πιθανό σενάριο που μου πέρασε από το μυαλό.

"Όχι προς θεού απλά,δεν είμαι έτοιμος να γίνω μπαμπάς.Είμαι μόνο 23 ετών Αμέλεια.Δεν ξέρω να διαχειριστώ ένα βρέφος,ένα παιδί.Ξέρεις πως σαγαπάω.Με έχεις μαγέψει από εκείνη την στιγμή στον γάμο,από εκείνη την ημέρα που μου αντιμίλησες στο αυτοκίνητο με μαγεύεις.Είσαι ένα μυστήριο και συνάμα ένα γλυκύτατο πλάσμα.Σίγουρα ένα παιδί μαζί σου είναι σκέτη ευλογία αλλά δεν είμαι έτοιμος για αυτό το δώρο"μου λέει κοιτώντας με στα μάτια.

"Αλέξανδρε,δεν πρόκειται να ρίξω αυτό το παιδί και το ξέρεις.Ειλικρινά θα σεβαστώ το γεγονός πως δεν είσαι έτοιμος αλλά αυτό το παιδί θα το κρατήσω.Έχω αρχίσει να κάνω όνειρα με αυτό το μωρό όσο παράλογο και να ακούγετε.Και εγώ είμαι πολύ νέα για μαμά και πολλές φορές αυτά τα πράγματα πολλές φορές δεν είναι προγραμματισμένα αλλά για να ήρθε πάει να πει πως είναι η κατάλληλη στιγμή.Και ειλικρινά θα σεβαστώ όποια απόφαση και να πάρεις αλλά όπως σου είπα και πριν Αλέξανδρε ελπίζω αυτό να μην σε κουράσει όπως εγώ έτσι θα σου πω πως αν δεν θες αυτό,δυστηχώς ή ευτυχώς θα πρέπει να χωρίσουν οι δρόμοι μας αλλά πρώτα αξίζει να του δώσεις μια ευκαιρία"λέω και πάω προς την βαλίτσα μου ώστε να μαζέψω και τα τελευταία πράγματα.

Ο Αλέξανδρος σκεπτικός αρχίζει να μαζεύει και αυτός τα πράγματα του και βλέπω πάνω στο κομοδίνο του δωματίου αφημένο το τεστ εγκυμοσύνης μου.Πάω και το παίρνω στοργικά και το ξανακοιτάω χαμογελώντας αυτή την φορά.Το βάζω στην τσάντα μου και μετά κοιτάω τον Αλέξανδρο και σφίγγετε η καρδιά μου.Είναι ακόμα σκεπτικός και έχει αυτό το κενό βλέμμα που με κάνει να νιώθω πως όλη αυτή η κατάσταση τον πίεσε πολύ.

"Γλυκιά μου"τον ακούω να με φωνάζει και παραξενεύομαι.

Ποτέ δεν με έχει ξαναχαρακτηρίσει έτσι.

"Έλα καρδιά μου"γυρνάω και τον κοιτάω.

Σηκώνεται και με αργό βηματισμό έρχεται και γονατίζει μπροστά μου.Σηκώνει την μπλούζα μου και αργά φιλάει την κοιλιά μου.

"Σκέφτηκα την ζωή μου μαζί σου και με αυτό το πλασματάκι και δεν μπορώ να φανταστώ κάτι καλύτερο"λέει και την ξαναφιλάει.

--------------------------------------------------------

Καιι καττ,

Γεια σας καλέε,πως είστε;Σκέφτομαι να ξεκινήσω Cover Shop:)

Πείτε μου τις απόψεις σας.

Επίσης ετοιμάζω και άλλο βιβλίο.

Φιλάκιαα<3