🍁🍁🍁
Genç kadın, cama vuran su damlalarını izlerken, ellerini hafiften belli olmaya başlayan karnına koymuş, dolan gözleriyle başını cama yaslamıştı. Tam üç hafta olmuştu o adamdan, o hapishane diye nitelendirdiği evden kaçalı.
Başka çaresi yoktu ki!
Ya korkusunu yenip cesaretini kazanacaktı ya da korkusuna yenik düşüp bir mahkum gibi yaşamaya devam edecekti.
Peki, o adam... Onun peşini bırakmayacaktı ki!
"Biliyorum. Ne zaman vaz geçersem, o zaman geleceksin. Ama ben... Senden vaz geçmiyorum ve sen de gelmeyeceksin." diyen o değil miydi? O zaman, kurtulmuş sayılmazdı. Asıl, her şey şimdi başlıyordu.
O adamla sonuna kadar savaşması gerektiğini biliyordu ama onun kadar güçlü değildi ki... O, hayatına girdikten sonra her şeyini kaybetmişti. Ailesi, arkadaşları... Kimse, o adam yüzünden istemiyordu onu. Kendinden bile korkutmuştu genç kadını. Bütün bu yaşadıklarıysa onu güçsüz kılmıştı. Çünkü, ne kadar kaçarsa kaçsın, onu bulacağını biliyordu.
Lavanta Kokulu'm diyordu, ona değil mi? Lavanta, aşkın kokusuydu. Genç kadın onu bir zamanlar seviyordu ama şimdi, bilmiyordu... Onu kendinden korkutarak soğutmuştu. Şimdiyse, ondan onu tekrar sevebilmesini nasıl isterdi ki? Kadın ondan vazgeçmişti artık. Ama şu an, ondan bir parçayı taşırken içinde, tek başına nasıl ayakta duracaktı?
"Korkunun bittiği yerde cesaret başlar."
🍁🍁🍁
Eveet... Ve yeni hikayem. Lavanta Kokusu'na İçimdeki Ben'i yazarken ara sıra bölüm gelecek. Desteklerinizi bekliyorum. Ve vote+yorumlarınızı da. İçimdeki Ben'de görüşmek üzere...❤💙💚💛💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♣LAVANTA KOKUSU♣
Novela Juvenil🍁🍁🍁 Lavanta Kokulu'm diyordu ona, değil mi? Lavanta, aşkın kokusuydu. Genç kadın onu bir zamanlar seviyordu ama şimdi, bilmiyordu... Onu kendinden korkutarak soğutmuştu. Şimdiyse, ondan onu tekrar sevebilmesini nasıl isterdi ki? Kadın ondan vazge...
