bardzo depresyjne johnlocki

Dlaczego?

Dlaczego ja płaczę?
Dlaczego dopusciłem cię do mego serca?
Dlaczego pozwoliłem zawładnąć sobą tymi głupimi uczuciami?
Dlaczego patrzę ci w oczy zamiast ratować własne życie?
Dlaczego widzę broń w twoich rękach?
Dlaczego nie wyciągam pistoletu i nie oddaje strzału?
Dlaczego chcesz mnie zabić?
Dlaczego ja nie potrafię?
Dlaczego mi to robisz?
Dlaczego ze mnie drwisz?
Dlaczego mnie przedrzeźniasz?
Dlaczego rozkochałeś mnie w sobie?
Dlaczego tak chcesz to zakończyć?
Dlaczego palisz nadzieję na naszą wspólną przyszłość?
Dlaczego słyszę huk?
Dlaczego czuje ból?
Dlaczego boli dwa razy bardziej niż powinno?
Dlaczego?
Dlaczego?!
DLACZEGO?!
Dlaczego John?
Dlaczego...

Budzę się spocony ze łzami w oczach. Leżysz obok. Nie widzę broni. Zaczynam płakać jak małe dziecko. Budzę cię przez przypadek, a ty nie krzyczysz, tylko mnie pocieszasz. Przytulasz i delikatnie całujesz.

Dziękuję ci za to.
Dziękuję ci za to że mnie znosisz,
że te okropne wizje to tylko sny.
Dziękuję ci Johnie H. Watsonie.