Ahh başım çok fena arıyor. Simdi neredeyim ben. Offf eyvah benimkiler Beni çok özlemiştir. Hemen buradan çıkmam lazım ama nasıl. Burası hastane herhalde çünkü her yer iğrenç kokuyor çamaşır suyu gözlerimi yakıyor. Neyse, amacıma odaklanmaliyim. Hemen kolumdaki serumu çıkardım. Pencereye koştum. Aha benim ev hemen odanın kapısını açtım. (Yeminle kalbim depar atıyor su anda Noluyor lan bana) kapının bir kaç metre ötesinde jungkook vardı. Artık ondan fena halde korkuyorum. Aklıma dahice plan geldi hazır, buraya doğru hemşire geliyordu. Bu tarafa doğru gelmesini işaret ettim. Umarım beni görür.hah evet! İşte buraya doğru. Geliyor. Hemen kapının arkasına saklandım. Hemşire odaya girdi an yanıma aldığım tahta vazo ile kafasına geçirdim. Kıyafetlerini bir güzel giymeye başladım. Ona da kendi kıyafetlerimi giydirdim. Yatağa yüz üstü yatırdım ki jungkook geldiğinde anlamasın hemen ben olmadığımı. Kendimle gurur duyuyorum. Oha jungkook buraya doğru geliyordu. Ağız maskemi takıp ters yöne doğru Yürümeye başladım. Çünkü jungkook Supelenirse bu iş batar beni kolumdan cevirip şunları söyledi:
"Merhaba hanımefendi acaba eunmi iyimi,yani onu görebilirmiyim"
"Öncelikle eunmi hanımın durumu gayet iyi ama biz yinede 1 gün boyunca önlem olarak burada misafir edeceğiz"
"Hmm. peki onu görebilirmiyim."
"Üzgünüm ama şu anda göremezsiniz. Doktoru kesinlikle yasak olduğunu söyledi." Dedim. Jungkook birden ağlamaklı oldu. aman banane onu suç işlemeden önce dusuncekti. hemen onu arkamda bırakıp asansöre doğru Hızlı adımlarla yürümeye başladım. 1. Kata basarak asansörün aşağı inmesini sağladım. Kapı açıldığında Sanki çöldeyimde ileride şu bulmuşum gibi koşmaya başladım. artık mutluluktan ağlamaya başlamışım bile dışarı çıkar çıkmaz eve doğru koşmaya başladım. şansa annemler ve benimkiler oradaydı.yani kankalarim. Bir dakika Onlar cenaze gibi bir şeyler yapıyorlardı.ne yani 1 hafta yoktum diye öldüğümümü zannetmisler. Hemen yanlarına koştum. hepsi ölü gibiydiler. Sanırım piskolojim bozulcak yakında zombiye benziyorlar. En yüksek sesimle bağırdım. "Hey! Aşk olsun 1 haftada ne çabuk vazgectiniz benden " Hızla kafalarını bana çevirdiler. Bana ölü görmüş gibi bakıyorlardı. Hemen onlara doğru koştum.ve önlerinde tahta gibi durdum "Ee beni ozlemedinizmi, bir sarılma yokmu " Bu anda üstüme atladılar. öyle sikiyordularki birazdan olucem sanırım hepimiz agliyorduk. Zar zor konuştum."a-artik bırakında dinleniyim." Dediğimi yapıp içeri geçmeye başladık. Annemin ve babamın tanrıya şükürlerini duyabiliyordum. Hallerine gülüp odama çıkmama yardım eden kankalarima teşekkür ettim. Hemen banyoya girdim. Sanırım banyo iyi geldi. Saçlarımı kurulmadan o çok özlediğim peluş tavşanima ve yatağıma kavuştuğum için çok hizurluydum hemen uyudum çünkü yarın okul var. Umarım jungkook yarın okula gelmez.
-merhaba özlettiğimi biliyorum. Sorry sınav haftası olduğu için annem telefonuma el koydu. Neyse umarım yeni bölümü sevmişinizdir. Görüşürüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
