Tarih, anıları meydana çıkarır✓ (TaeJin)

On

Ayaklarının altında her adımında ezilen çimen, yüzüne çarpan uğultulu rüzgar, sakinlik içinde hissedilen kalp atışları, ağaçlar arasında saklanan kuşların cıvıltısı. Taehyung komutanını aramak umuduyla çıktığı bu sınırda bir aslanın avını avlar gibi otluklar arasında saklanıyordu. Komutanı onu burada görse kızacağından fazla emindi. Çünkü izin vermezdi. Tehlikeli olduğunu söyler, Andong sınırına zorunlu olmadıkça kimselerin çıkmasına izin vermezdi.

Fakat merak ediyordu. Taehyung komutanının köyde olmadığını öğrendiği andan bu sınırlarda ne yaptığını bilmek istiyordu. İzin vermediği gibi kendisi de gitmezdi, ancak son günlerde fazla uğrar olmuştu.

Bu yüzden de kimseye söylemeden gizlice geldiği bu sınırlarda işittiği birkaç ses dışında ne komutanının sesini duyuyordu, ne de görebiliyordu. Oysa burada olduğuna adı kadar emindi.

Komutanının adını bağırmak istedi. Bağırarak çağırmak ve bulmak istedi. Ancak sınırda olduğunundan bazı düşman topraklarının ahalisi onu duya ve öldürebilirdi. Ki, bu yüzden komutan Kim'in onların sınır dışı çıkmalarına izin vermiyordu.

Kaç dakika geçmişti bilinmezdi. Taehyung her adımında biraz daha endişelerinken, tam sağ taraflarda kıpırdama ve inleme sesi duymuştu. Hızlıca yakınında yerleşen ağacın gövdesinde saklanmıştı. Başıyla o taraflara boylandığında hiçkimsenin olmadığını gördü, ancak sesin geldiğinden emindi. En ufak sesi bile duyardı Taehyung. Kulağı hassastı çünkü.

Yine de yaklaşmadı. Sesin tekrar gelmesi umuduyla bekledi. Arada etrafına göz gezdirdi, komutanını bulması için görebildiği tüm araziyi kolaçan etti. Geçen on dakikanın ardından Taehyung tekrar aynı sesi duyduğunda yaklaşmak için bir kaç adım attı. Her adımında ayağı altında ezilen çimenlerin sesi daha gür çıkıyordu. Ses tanıdıktı. Çıkan o kalın sesin kime ait olduğunu biliyordu, ancak bir taraftan da emin olamıyordu ve emin olmayan tarafı daha ağır basması için dua ediyordu. Çünkü adamın sesi acizce çıkıyor, yardım istiyormuş gibiydi.