08.BÖLÜM/Mektup

369 21 3
                                    

Şuan poyraz yanında el ele bir kızla duruyodu . Kızda bana sırtarak bakıyodu.Gözlerimde biriktirdiğim o yaşlar yine akmaya başladı.Poyraz yanıma gelerek.....

"Polen benim sana birşeyler anlatmam lazım,ama önce bir sakin ol çünkü ben herşeyi biliyorum kanser olduğunu,beyninde bir tümör olduğunu, herşeyi biliyorum polen...herşeyi"dedi. ben poyraza donmuş bir şekilde bakıyordum . peki ben niye konuşmuyodum.

"peki tamam herşeyi yani kanseri hastalığımı nasıl öğrendin?,hem bu kız ne alaka el ele falan"dedim.ama poyraz susuyodu cevap vermiyordu.

"Ya konuşsana dilinimi yuttun,az önce konuşuyodun şimdi ne oldu?"dedim . hafif sesimi yükselterek.Poyrazın yanındaki kız Birleşmiş ellerini havaya kaldırarak;

"Canım poyraz benim sevgilim hatta evleneceğim kişi bile olabilir.okey anladınmı?" duyduklarım yalandı dimi beni biri cimciklesin.Poyraza dönerek.....

"poyraz bu kız nediyor. yalan dimi bunlar şaka dimi? kamera nerde,ha kamera nerde"şuan sanki delirmiş gibiydim.poyraz beni kollarımdan tutarak,"dur polen bir beni dinle ezgi haklı,yani ezgi benim sevgilim, tamam şimdi benle oynadın falan diyceksin. ama Hayır öyle birşey değil bak polen beni iyi dinle yani ben tümör hastalığı geçiren bir kızla beraber olamam,yani demek istediğim şu biz birbirimize ait değiliz"dedi. boş gözlerle bana bakıyodu....Bende yaşlı gözlerimle.

"Sen bana şunu ima etmeye çalışıyosun galiba,Tak sepeti koluna herkes kendi yoluna.öylemi poyraz efendi ha öylemi senin demek istediğin bu işte. ama sana birşey söyliyimmi gerçekten kendine yakışan birini bulmuşsun,aynı senin gibi"ŞEREFSİZ" dedim . ve yanlarından çekip gittim.

Kapıdan çıktıktan sonra yaşlı gözlerimle sırt çantamın içinde Telefonumu aramaya başladım . Telefonumu elime alıp bana iyi gelicek birini aradım ,abimi; zaten başka kimim vardıki benim.

Telefon biraz çaldıktan sonra abimin o güzel sesini duydum.sesini bile özlemişim."Polen abicim affettinmi beni bak tamam ben yanlış yaptım kabul ediyorum am-"

"abi,bizim evin ordaki parka gelirmisin seninle konuşmak istediğim şeyler var".

"Bir dakka polen senin sesin kötü geliyo bak bişeymi oldu,he söyle hadi birtanem".

"Ya abi sen gel ben anlatıcam".dedim ve telefonu kapattım. çünkü uzatacağını biliyodum. çok geçmeden bende hemen taksiyi aradım.

*******

Bir saatten beri bankta oturmuş abimi bekliyodum.off nerde kalmıştı bu ben bunları düşünürken yanağıma arkadan bir öpücük kondurup yanıma zıplayan kişiye baktım.kim olucak tabikide abimdi.Sonra bana sarılarak " çok özlemişim seni,abicim bak yaptıklarım için özür dilerim.ben yani sizi öyle görü-"

"Abi tamam bak beni iyi dinle sen haklıymışsın,yani poyraz beni aldatmış yani sevmiyodu galiba ne biliyim ,abi bak ama bu olanları bırak ben sana daha önemli şeyler anlatıcam,yani sağlığımla ilgili".

"Nasıl aldatmış Geberticem onu o pisli-bir dakka bir dakka sen sağlığımla ilgilimi dedin".

"E-evet sağlığımla ilgili,Abi bak beni iyi dinle,abi ben...yani benim....ya öf söylüyorum işte benim beynimde ikinci dereceden bir tümör varmış.Yani kısacası kanser gibi birşey"abim bana donmuş bir şekilde bakıyodu."Nasıl yani şimdi polen yani sen,k-kansermisin?"dedi kekeleyerek gözleri dolu doluydu ya Kıyamamki ben ona abime hemen sarıldım.

"evet abi kanserim belki ölürümde bu hayattan kurtulurum" dedim ve yaşlı gözlerimle abime baktım.abim yüzümü avuçlayarak "Hayır sen ölmiyceksin,duydunmu beni ölmiyceksin.Gerekirse tedavi ederiz"

"Hayır ben tedavi falan istemiyorum " dedim hemen itiraz ederek.

"Nasıl istemiyosun,başka türlü nasıl iyileşceksin polen delirdinmi sen,hayır tedavi olcaksın"

"Ölürümde o tedaviyi olmam!!"dedim ve eve doğru ilerlemeye başladım . abimde arkamdan gelerek " tamam, tamam dur.tedaviyi olma ama son günlerini benimle değil başka biriyle geçir.seni dahada önemseyen birileriyle."dedi.

"Nasıl yani, nasıl beni önemseyen birileriyle ne diyosun abi,şifreli şifreli konuşma".

"ya tamam eve gidelim sana herşeyi anlatıcam".dedi . Ve elimi tutarak eve doğru ilerlemeye başladı.ben hâla abimi neyi anlatacağını düşünüyordum.

✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴

"Ya abi anlatsana artık boşuna bu kadar hızlı gelmedik dimi?"

"Tamam dellenme hemen anlatıcam,ama bak sonra yalan bunlar falan deme."

"Ne yalanı ya ne diyosun,abi bak ne anlatıcaksan anlat yoksa gidicem."diyerek kapıyı göstermiştim. Çünkü gerçekten sabrımı zorlamıştı.

"Ben anlatmıyım bunlar konuşsun yoksa anlatamıyorum" dedi ve arkasından çıkardığı mektupları elime tutuşturdu.ben saf saf abime bakarak"bunlar ne.dedi elimdeki Zarfları sallayarak.

"Aç oku anlarsın soru sorma " abimin dediğine uyup en üstteki zarfı açıp içindekileri okumaya başladım.

okudukça yüzüm şekilden şekile giriyodu,çünkü burda annemin öldüğü ama babamın yaşadığı yazıyordu.

Nasıl ya benim babam ölmedimi?








Selammm evet bölümü nasıl buldunuz.

sizce polenin okuduğu mektupları kim yazmış olabilir?😕😕

oylarınızı vermeyi unutmayın 😘 😘 😘 😘

SİZİ ÇOK SEVİYORUM 😍😍😍

KAR KÜRESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin