The Man With Broken Dreams ( WATTYS 2019 )

5

Diniin ko ang aking mga daliri sa kanyang pisngi dahil sa pandidilim ng aking paningin at poot na bumabalot sa aking dibdib. May luhang marahas na kumawala mula sa kanyang mata. Natigil ako sa sakit na umaaninag mula sa kanyang mga mata, she was staring at me with sorrowful eyes ngunit hindi siya pumapalag sa aking ginagawa.

Marahas kong inalis ang aking kamay sa pagpisil sa kanyang mukha, she didn't move or flinch but her eyes was teary and she was staring at me waiting for me to do something hindi ko matiis ang galit sa aking dibdib at may lakas ng loob siyang pakitaan ako ng mukha niyang nagpapaawa pero nung pinatay niya ang anak ko wala siyang kaawa awa! Dinalo ko ang aking kamay sa kanyang leeg at unti unting piniga ito.

''you're moving in my house today. I'll make you regret na nabuhay ka pa sa mundong ito Addison.'' She wasn't moving or begging for me to spare her life, her pale complexion was even paler, her lips running out of color and her hands started to tremble, I let her go since pain was evident in her eyes. gasped for air like she just woke up from a nightmare but, nightmares also happen for real. I made my way out of her room and sat on her sofa waiting for her.

One thing that kept me bothered is why isn't she struggling? Why isn't she complaining? Nagsisi na ba siya sa pagpatay sa anak ko? I saw her walk out of her room. her petite body, her innocent posture and soul doesn't suit herself as a murderer.

Kinuha niya ang mga rosas na iniabot sa kanya nung lalaki kanina, pumasok ulit siya sa kwarto hinayaan ko na lamang muna siya dahil huling araw naman na ng pamamalagi niya sa lugar na ito habang namumuhay ng masaya. Sisiguraduhin kong mararanasan niya ang hagupit ng bagyo sa aking kaluluwa na nagmula sa poot at galit.

Nagpahinga ako matapos kong tawagan ang mga maglilipat ng kanyang mga gamit sa aking bahay. She will work for me only me.

Matagal tagal din akong napahinga it's 4:30 in the morning when she got back sa kanyang kwarto I thought nag cr lang siya pero may hinanda siyang pagkain at kape para sa akin. Mabuti na rin ito at masanay siyang pagsilbihan ako dahil sa bahay ko siya pagta trabahuhin. She will be my slave.

Lumabas siya nang nakauniporme na pang guro, ang kanyang mga mata ay namumugto at mukha niya'y mukhang pagod but one thing snapped out of my mind she didn't listen to what I said. Tila nabasa niya naman ang aking isipan

''sasama ako sayo, kailangan ko lang magpaalam sa mga bata at sa co-teachers ko'' sinoot niya ang sapatos niyang pamasok sira na ang strap kumuha siya ng double sided tape at idinikit iyon ng maayos. Inayos niya rin ang munting tote bag na itim at nilagyan ito ng gamit halos kaunting sinulid na lang ang nakakapit sa strap at bibigay na ang isang strap ng kanyang bag nakita niya naman na tinitignan ko iyon at siya'y suminghap ng malalim kinuha ang maliit na baso kung nasaan ang pardible at inayos ang strap ng kanyang bag.

''pinaghanda kita ng almusal. Sumama ka kung gusto mo o sumunod ka na lang kung ayaw mo sumakay ng tricycle mauuna na ko.'' Lumabas siya ng bahay at nag linga linga may matandang lalaki na pumapasada ng tricycle ang huminto sa harap niya

Makikita mong masayahin ang matandang lalaki dahil nakangiti ito kay Addison mula pa lang sa kanto papunta rito.

''goodmorning manong, kamusta po ang anak niyo?'' ngumiti ang matandang lalaki at nagbuntong hininga na lamang. Unti unti siyang umiling at ngumiti ng tipid nagsasaad na may mali o kung ano mang problema ang nagaganap

''ay may naiwan ako manong!'' tumakbo pabalik si Addison ditto sa bahay at kinuha ang dalawang piraso ng pandesal sa hapag at isang sobre sa altar ang kanyang iniabot at tumakbo muli sa labas.

Iniabot niya ang mga pandesal sa matandang lalaki at iniabot ang sobre.

The old man was a bit hesitant ngunit ngumiti si Addison to assure the old man that it's okay.

''naku! Maraming salamat po maam! Hindi ka na lang lagi kumakain ng almusal para may maiabot ka sakin. Salamat at nakilala ka ng anak ko maam'' maluha luhang pasasalamat ng matanda habang kumakain ng pandesal iniabot naman ni Addison ang panyo at tubig sa matanda at sumakay sa tricycle nito. Ilang sandali pa ay humarurot ang tricycle paalis hudyat ng paglayo nila rito sa bahay.

Nagpatuloy akong kumain at nang matapos ay hinugasan ko ang mga ito.

Pumasok ako sa kanyang kwarto at naghalungkat ng kanyanng mga gamit ibinukas ko ang isang maliit na drawer sa kanyang aparador nakita ko ang isang itim na notebook, itinaas koi yon ngunit may litratong nahulog mula rito na nakapagpatigil sa aking mundo.