3.2 De Ketting

44 3 0
                                    

~ Bella ~

"Hebben jullie datgene meegenomen waar ik om had gevraagd?"

De mannen knikken en halen elk een zakje naar boven. Bella volgt de handelingen. Wat moet dit toch voorstellen?

Al een kwartier staat 'Nicolai' met de mannen te praten en als Bella eerlijk is, voelt het nogal benauwend aan. Ze weet niet wie het zijn en waarom ze hier zijn. Ik weet zelfs niet waarom we zo plotseling met een engerd zoals Nicolai zitten opgescheept.

Ze schrikt als haar naam plotseling wordt geroepen door een jongensstem.

"Bella! Ik ben hier!"

Bella draait zich om en krijgt een grote glimlach als ze ziet wie haar roept. Ze tikt Nicolai aan.

"Ik ga even ergens anders naartoe."

Zonder op een antwoord te wachten is Bella verdwenen. Ze wilt even weg zijn van die benauwde plek. Weg van Nicolai en zijn geheimen.

"Goffredo! Wat doe jij hier?" roept Bella blij als ze haar vriend in de armen vliegt.

"Ook leuk om jou te zien, Bella! Mijn vader is hier voor de paardenhandel, ik ben meegegaan aangezien je toch niet thuis was", antwoordt Goffredo als hij Bella heeft losgelaten.

Hij bekijkt haar eens. Ze ziet er een beetje moe uit, vindt hij. Maar zoals altijd straalt ze.

Goffredo di Sarti steekt wel een kop boven Bella uit en is met zijn gespierde lichaam en zijn mooie, gladde huid erg geliefd bij vele meisjes. Er zijn al veel huwelijksaanzoeken geweest, maar aangezien Goffredo niet van adel is en toch uit een rijk gezin komt is hij vrij in zijn keuze wanneer hij wilt trouwen en met wie. Gelukkig maar, want het kan hem op dit moment niet schelen wat meisjes van hem denken. Hij wilt werken en gelukkig zijn, niet nu al trouwen en een gezin stichten.

"Wil je wat drinken?" vraagt Bella beleefd.

Goffredo schudt lachend nee.

"Waarom niet?" zegt Bella quasi-verontwaardigd.

Elke keer als ze hem iets aanbiedt weigert hij. Waarom? Kun je niks van je beste vriendin aannemen?

"Je weet toch dat ik alles zelf kan kopen hè", zegt Goffredo lachend.

En dan verdwijnt het geduld bij Bella. Ze trekt een boos gezicht en stapt van hem weg. Waarom is hij altijd zo koppig? Vervelend mens.

Goffredo rent haar lachend achterna.

"Je weet toch wel dat ik dat niet zo bedoelde", zegt hij terwijl hij Bella omdraait en haar recht in haar gezicht aankijkt.

"Jaja, dat zal wel", mompelt ze.

Dan zucht ze. Hè bah, zie je hem eindelijk weer eens, doe je zo tegen hem. Foei, Bella. Zo gedraag je je niet tegenover je beste vriend.

"Het spijt me. Ik ben gewoon wat chagrijnig denk ik", floept ze eruit.

Goffredo geeft haar een warme glimlach.

"Dat is niet erg hoor, non è male", antwoordt hij terwijl hij naar Bella kijkt. Hij kan zijn liefde voor haar even niet verbergen.

Zijn blik is voor een moment een open boek. Bella, ik hou van je. Meer dan jij ooit zult weten.

Gelukkig ziet Bella alleen maar de glimlach die op Goffredo's gezicht te lezen is. Ze glimlacht warm terug.

"Toch had ik het niet moeten doen." zegt ze.

Bella - de PrinsesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu