My Total Opposite [7-Teen Series)

Chapter 5

Wayne

"Seriously bro?! Gagawin mo nanaman yung ginawa mo date?!" Sigaw na tanong ni Harryson sabay inom ng apple juice niya.

Magtatanong na nga lang tong kumag na'to sisigaw pa. Pshh idiot.

"Are you a deaf? Three times niya nang sinabi yan." Pagbatok ni Jonric kay Harry. Nabuga ni Harry ang apple juice dahil sa batok ni Jonric.

Kahit medyo maliit si Jonric ay takot si Harry sakanya dahil sa nasaksihan namin Four years ago. Hindi makapag move-on si Harry noon.

"Paglalaruan mo nanaman yung babae." The king of coldness said.

"Why? Gusto ko lang naman mag-laro. Medyo matagal-tagal nadin na hindi ko iyon ginawa." Sabmit ko at humiga sa sofa.

Andito kami ngayon sa bahay ni Jonric tutal wala naman yung parents niya. Palagi kasing mag-isa si Jonric sa bahay na'to. Ang laki pero kaonti lang ang tao. Nagmumukha tuloy na Haunted house.

"Confident na confident ka pero kapag ikaw na-fall ka sakanya.. akin nalang yung new car mo.." naka-smirk na sabi ni Jonric.

"If I make her fall for me..akin nalang yung ferrari mo!" Sabmit ko.

"Game!"

---

"Everyone! I want to announce to all that Cherry San is my girlfriend!" Nang marinig ko yan ay biglang nag-init ang dugo ko.

Ano nanaman bang masamang Uod ang pumasok sa utak nitong butete nato at naisipan niyang ipagkalat ang isang malaking fake news?!

Inalis ko ang pagkawahay niya sa kamay ko.

"Ano nanaman ba tong pinaplano mo huh?!" Galit kong tanong.

"Why? Ayaw mo?" Tanung niya habang nakangiti.

"At sa tingin mo gusto ko?! Kapal mo din ano!" Sigaw ko.

Umalis ako sa canteen at naglakad patungong room, pero may naramdaman akong humigit sakin at pagkaharap ko nakita ko ang seryosong mukha ni Wayne.

"Ano nanaman ba?!" Galit kung tanong.

Letsugas na lalaki na butete na'to! Ang sarap sirain ng pagmumukha niya!

"Stupid! Hindi mo ba alam na ang isang katulad kong gwapo at sikat na gusto kang maging girlfriend?" Mayabang niyang sabmit.

"Hindi mo ba alam na ang katulad kong babae ay hinding-hindi magkakagusto sayo na mukhang butete?!" Sigaw ko pa.

Ayun. Mukhang napikon ko na si Butete. Ba't ba kase ginagawa niya to sakin? Hayaan niya na lang kaya akong mabuhay ng tahimik. Siguro kaya niya naman yun.

Tinanggal ko ang pagkahawak niya sa wrist ko. Aalis na sana ako, pero hinawakan niya pa uli yung wrist ko. Wala akong nagawa kundi sapakin siya.

Nabitawan niya ang kamay ko at hinawakan ang mata niya. Huh?! Anung akala niya sakin, isang weak na babae? Pwes nagkakamali siya. Halos lahat ng nadadaanan kami ay napasinghap.