𝒜𝓊𝓇ℴ𝓇𝒶 ✨ ℳ𝒶𝓁𝒾𝓀

0.2

"Rose, gerçekten inanamıyorum o tamamen başka birisi gibiydi. Gözlerime inanamadım, o kadar fazla değişmişti ki..."

Elimi masaya yaslayarak soğuk kahvemin pipeti ile oynayarak konuştum.

Dün onu gördüğümden beri karmaşık hissediyorum, acılarını anlayabiliyordum ama bunu asla tahmin bile edemezdim.

O, vücüdunu tamamen mürekkepler ile boyamıştı ve gözleri eskisi gibi parlamıyordu. Bakışları çok sertti ve eskisi gibi gülmüyordu.

Bir yandanda hayıflanmaya başlamıştım, acaba başka bir ülkeye gitmekle yanlış mı yapmıştım. Eğer yanında olursam bazı şeyler daha farklı ilerler miydi?

"Şaşkınca anlatıyorsun, ama biz şaşırmayı bundan yaklaşık bir yıl önce bıraktık." Rose arkasına yaslanarak konuştuğunda nefesimi dışarı vererek omuz silktim.

Böyle ilerlmesini istemiyordum, bu çok farklı hissettiriyordu.

"Annesini kaybettikden sonra sadece kendisi değil, hayatında her şey değişti. Kişiliği tamamen değişti, daha sert ve olgun birsine dönüştü. Arkadaş ortamlarında hiç bir eğlencesi kalmamıştı ve birkaç hafta sonra tüm herkes ile konuşmasını kesti. Babası ile bile çok nadir görüşüyor, ayrı bir eve çıktı."

Şu an her şeyi Rose'den yeni öğreniyordum. Onun acılarını, kendsini tamamen dünyaya kapatmasını ve yeni birisine dönüşmesini...

Bunları dinlerken hissettiğim şeyler hüzünlü bir nefes ile beni sarıyordu. Onun canı yanmıştı, hemde çok ama ben yanında olamamıştım.

Kahvesinden bir yudum alarak anlatmaya devam etti. "Tüm eski arkadaşlarından tamamen uzaklaştı. Hiç birimiz ile görüşmüyor ve ya konuşmuyor. Yeni arkadaşları var ve..."

Bana doğru yaklaştığında öne doğru eğilerek kaşlarımı kaldırıp ona baktım merakla. Ve ne?

"Yeni arkadaşları hiç iyi insanlar değil! İçerilerinde uyuşturucu satan hatta kafes dövüşü yapanlar bile var, Aurora."

Söylediği şeyle beraber gözlerimi irice açarak ona baktım. "Öyle adamlar ile mi arkadaş? Tanrım, resmen kendi canını tehlikeye atıyor!"

Ellerimi saçlarım arasından geçirerek sertçe yutkundum. Annesinin ölümünden sonra bu hayatta umursadığı hiç birşey kalmamıştı. Kendini tüm bok şeylerin içerisine atmıştı!

"Yasal olmayan araba yarışlarını katılıyor, orası ise bir ölüm tüneli gibi bazen."

Duyduklarım şeyler artık bana fazla gelmeye başlamıştı. Bunları dinlerken bir yandanda boğuluyormuş gibi hissediyordum, eski Zayn artık yoktu!

Kendi canını umursamadan tehlikeye atıyordu!

"Brain hiç onunla konuşmaya çalışmadı mı? Onlar en yakın arkadaşlardı."

Brain ile araları çocukluktan beri çok iyiydi, kardeş gibilerde. Ondan uzaklaştığını düşünmüyordum ve Brain gayet aklı başında birisiydi.

"Onu bile hayatından çıkardı, Aurora." Ardından dudaklarını ıslatıp bana baktı. "Biliyor musun, hala seninle sevgili kalmış olmasına çok şaşırıyorum. Hayatında bir tek seni tutuyor, seni bırakmamış."

Kaşlarım hafifçe çatılırken kafamı olumlu anlamda salladım. Gerçekten öyleydi, hayatındakı her şey ve herkes değişmişti. Bir tek beni bırakmamıştı ve üstelik bir yıl ayrı kalmamıza rağmen benden vazgeçmemişti.

Dün geçirdiğim kısa çaplı şok ardından bana sıkıca sarılmıştı. Sevgisini hissetmiştim, beni hala ilk gün ki gibi sevdiğini kalbimde hissediyordum.