elimdeki kağıda şaşkın bir şekilde bakıyordum . şimdi ciddi ciddi benim babam ölmemişmiydi.bu sorularımın cevaplarını abim biliyodu o zaman,kafamı kaldırıp abime bakarak.....
"sen bunları nerden buldun yada kim verdi.ya çünkü bu gerçek olamaz, babam öldü benim yaaa.Hayır hayır babam yaşamıyo benim " diyerek kafamı tutup bir sağa bir sola sallıyodum. emir kollarımdan tutup beni koltuğa oturarak...
"bak polen bir dinle hemen paniğe bağlama,annen ölmüş.baban yaşıyor.nasıl yaşadığını bende bilmiyorum. onuda babanı bulup öğrenirsin artık".ben barışa anlamamış bir şekilde bakarak..."bulmak ?"dedim.
"polen hâla anlamıyomusun, baban yaşıyor tek yaşamaktansa git babanın yanına hayatını yaşa,babandan ayrı kaldığın onca senenin hakkını öde,baba özlemini gider.bunlarıda benmi anlatayım sana ?". barış bunları söyledikten sonra gözyaşlarımı salarak içimdekileri dökmeye başladım.
"Ama babamın daha nerde olduğunu bilmiyorum,hem beni tanıyormu onu bile bilmiyorum,ya onuda bırak onca sene birbirimizi görmemişiz beni kabul edecekmi ?,ben onu kabullenicekmiyim,nasıl biri hiç bişey bilmiyorum,kaç yaşında,gözleri hangi renk,saçları hangi renk, boyu kaç, yaşı kaç...ben bunları bilmiyorum barış,ama gidip başka bir kıza söyleyen hepsini bilir belki,niye baba özlemi çekmemiştir.Ben zavallı bir kızım,başına bir şey geldiğinde babasının kollarının altına sığınan insanlar var,ben hiçbir zaman bunu yapamadım,yaşım olmuş 16 emir sence benim babamı bulmamın zamanı çoktan geçmedimi? "dedim gözyaşlarımı silerek"barış bana dolu gözleriyle bakıp...
"Hayır babanı bulmanın zamanı geçmedi,hiç bir şeyde zaman diye bir kelime olmadıki,Zaman denen şey geliyo aniden kapını çalıyor."polen git bul babanı belkide yıllardır görmediğin sevgiyi bulursun.hadi polen güven kendine,korkma hiç bişeyden".barışın bu söylediklerinden sonra haklı olduğunu anladım.emirin gözlerinin içine bakarak....
"Tamam bulucam babamı,hatta içimdeki bütün yaraları ona sardırıcam,bulana kadarda peşini bırakmıycam."Barış bana gülümseyerek bakarak."bulmana gerek yokki babanın nerde olduğu burda yazıyo".ben şok olmuş bir şekilde barışa bakarak...
"Nasıl yazıyo,ver bakiyim şu kağıdı"dedim ve elinden kağıdı çekip aldım.nerde yaşadığına baktığımda aslında şaşırdım.
"Nasıl yaa istanbuldamı yaşıyor"
"evet küçüğüm istanbulda yaşıyor,sende gidip babanı bukucaksın ve hayatının en güzel günlerini yaşıycaksın,ama tümör yayılınca işte hayatın biticek ya ondan kokuyorum.dedi dolu gözlerle bana bakarak.
"bak barış bunu konuştuk ben tedavi falan olmıycam. son günlerimi belki babamla geçiririm ha?"dedim gözyaşlarımla barışa bakarak..
"Tamam bu arada biz yani küçükken yetimhanede büyümüşüz,sonra işte ikimizin bir araya getirmişler falan ya anlıycağın öz abin değilim polen".
"Nasıl ya şimdi biz üveymiyiz"dedim gözlerimi pörtletip barışa bakarak..."evet üveyiz,yani bende yeni öğrendim gibi bir şey".
"allahım daha öğrenmem gereken ne kadar gerçek kaldı?".
"polen tamam bak artık ortada gizlenen hiç bir şey yok umarım babanla güzel günler geçirirsin,o özlemi giderirsin hem merak etme ben seni görmeye gelirim,bu arada burda babanın herşeyi yazıyo,nasıl biri olduğu falan annen mektupları yazarken güzel anlatmış küçük,yalnız bişey söyliyimmi baban çok genç ha. işte buna ben bile şaşırdım yani, Hayır yani yaşının 40 olmasını falan beklerdim ama 32 ne abi?"
"Oha babam o kadar gençmi yaa,adı ne yazıyomu?"
"Yazıyo adı "ÇAĞATAYMIŞ" ne güzel isim dimi?"dedi barış bana bakarak . Bende tebessümle karşımdaki boş duvara bakarak...
"hıhı çok güzel isimmiş,Çağatay, çok güzel,benim babamın adı Çağataymış. işte ben babamın adını bile bilmiyodum Barış".....
Eveeeettt selam canısılaaaaarrr bölüm nasıl olmuş???
Sizce polenin babası poleni kabul edecekmi ???😕😕😕
OYLARINIZI VERMEYİ UNUTMAYIN SİZİ SEVİYORUM😍😘😙😍😘😙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR KÜRESİ
Romanzi rosa / ChickLit"Sen benim Babammısın","Malesef evet babanmışım " dedi.bana sinirli bir ifadeyle bakarak "acaba param için benimle oyunmu oynuyosun" dedi . Asıl hikayemiz 7.bölümden sonra başlıyor lütfen sıkılmayın.... KİTABIMA ŞANS VERİRMİSİN😊😊😊
