Kabul ediyorum yazmaya üşendiğim için böyle kısa bir hikaye yazdım jsjsjsjjsjsjjsksjsj.
Deku!!! Ölme... lütfen ölme senin APTAL İNEK!!
İzuku artık bu oyunun bir parçası değildi. Katsuki sadece onu korumak istemişti. Bunun olacağını tahmin edememişti. İzuku yavaşça gözlerini açtı.
-Kacchan...seninle zaman....geçirmek güzeldi..dünyada...tekrar doğarsak....tekrar seninle...karşılaşmak istiyorum...
"Seni seviyorum Kacchan..."
İzuku son sözlerini söylemişti. Geçmişe dönmek için artık çok geçti. 1-A sınıfının gözleri önünde gözlerini kapattı. Herkes bitkindi, yorgundu, ağlıyorlardı.
"Ama birşeyi bilmiyorlardı."
*2.sezonda göreceğiz neyi bilmediklerini*
Bakugou İzuku'nun kulağına yaklaştı. Birkaç kelime söyledi. İzuku kelimeleri duydu, son kez içtenlikle gülümsedi ve gözünden birkaç damla yaş akarak derin bir uykuya yattı. (En azından onlar öyle sandı....)
"Bende seni seviyorum İzuku Midoriya."
