الحلقه الثانيه والعشرون
روايه همس الذكريات
بقلم ✍ سحر فرج
طلع اول ضوء فى نهار يوم جديد . واشرقت الشمس بحرارتها وضؤها اللى ملى المكان كله .
وفى عربيه معتز كان قاعد عمر والحاجه سهام وكانوا قربوا يوصلوا على القاهرة .
ريهام كانت صحيت من نومها على صوت موبيلها وهو بيرن وكان عمر بيبلغها أنهم جايين فى الطريق علشان يطمنوا على الحاجه والدته .
ريهام رحبت بوصولهم . وبلغت عمر انها هاتكون فى انتظارهم فى المستشفى .
وفعلا بعد نصف ساعه كانت لبست هدومها ونزلت على تحت . وكانت والدتها صاحيه بدرى علشان تجهز لاستقبال حازم وأهله باليل .
ريهام صبحت عليها وبعدين خدت عربيتها وراحت على المستشفى .
وبعد شويه وصلت اودام باب المستشفى
وهى داخله من الباب قابلت الدكتورة سحر وسلمت عليها .
سحر .. جايه بدرى ليه ومستعجله اوى كده .
ريهام .. اصل الضابط عمر قريب اسلام الله يرحمه .. جاى هو ووالدته علشان تعبانه شويه .. وعاوزة اعملها شويه تحاليل واشاعات ونطمن على صحتها .
سحر .. عمر الى كان عندك من فترة واتغدينا مع بعض ده .
ريهام ... اه يا اختى عمر اللى اتغدينا معاه ده .. هو فى ايه عجبك ولا ايه يا سحووور 😉
سحر ... اتلمى يا ريهام وقولى يا صبح .. مكنش مجرد استفسار يعنى مش اكتر .. ويالا بينا بقى على شغلنا .
ريهام وهى بتضحك .. يا بنتى عاوزة افرح بيكى بقى . هاتفرحينى امتى .
سحر .. أن شاء الله . بس هو فين ده اللى هايوافق على واحده عندها تلاتين سنه .
ريهام ... يا اختى ما هما زى الرز حواليكى وانتى اللى بترفضى كل اللى بيتقدمك .
سحر .. شكلى كده هاغير رأيى امى مش مبطله زن عليا وانا الصراحه زهقت بقى من الزن ده وقولت اريحها .
ريهام .. ربنا يصلحلك الحال يا حبيبتى وافرح بيكى بقى .
ولسه يا دوبك مكملوش كلامهم وشافوا عمر ومعتز والحاجه سهام داخلين من باب المستشفى .
ريهام قربت منهم ورحبت بيهم وعرفتهم على الدكتورة سحر .
الحاجه سهام .. ما شاء الله زى القمر .
سحر .. شكرا يا حاجه والف سلامه عليكى .
عمر بعيون كلها شوق لسحر مد أيده وسلم عليها واستغربت من نظرته ليها واتكسفت واستأذنت ومشيت .
الام .. خدت بالها من نظره عمر لسحر وحست بحاجه جواها فرحتها واتمنت ان ربنا يسعده قريب .
ريهام خدتهم وطلعت للكشف عليها وعمل اللازم .
دخلوا حجرة الكشف وبدأت ريهام تكشف عليها وتعمل لها ايكوا على القلب واشاعه على الصدر وبرضه بعض التحاليل .
