Słowa Wiatru (DODATEK)

Światłogońce

To może na początku coś o ich powstaniu. Według mitologi powstały ze złamanego na cztery kawałki prącia Świętowita (bez komentarza...). Światłogońce są smukłe, mają niezwykle ostre dzioby i szpony oraz długie ognistopióre ogony. Ich cechą charakterystyczną są nogi, które są tak samo długie jak ogony, tylko ukryte w czasie lotu. 

Światłogońce bywają na Ziemi tylko cztery razy w roku: w dni przesilenia i równonocy. Żar-ptaki nigdy się w te dni nie pokazują, bo się po prostu ich boją. Kryją się wtedy w najgłębszych podziemnych jamach i grotach. Poza tym Światłogoniec ma wielkość bawołu albo nawet i orki. 

Pojmanie tego ptaka jest sprawą trudną. Dla śmiałka, który chce tego czynu dokonać, może być nieprzyjemnie. Światłogońce mają korony, które są wrażliwe na nawet najmniejszy wstrząs, a ich drgania niczym dzwony przyzywają wszystkich braci i siostry pojmanego z stada. Przybywają oni natychmiast i otaczają śmiałka ognistym kołem. Od ich żaru nieszczęśnik płonie żywym ogniem, a w najlepszym przypadku raz na zawsze traci wzrok.

Co innego zdobyć pojedyncze pióro Światłogońca. Żeby tego dokonać, trzeba mieć wielką wiedzę i odwagę. Po pierwsze, w jedną z nocy kiedy Światłogońce przebywają na Ziemi i odpoczywają po całodziennej pracy związanej z czynieniem odpowiedniej pory roku, należy się udać jak najdalej w las, w okolice gdzie widuje się te Inogi lecące na nocne leże. Tam trzeba znaleźć krzak stuletniej kaliny (Światłogońce tylko na takich krzakach siadają). 

Po drugie, trzeba mieć ze sobą ziarno tajemnej rośliny, pewnie wiedza o tym od Sirenów, która jest ich przysmakiem i usypia ich czujność. Zajęte jedzeniem nie słyszą podchodzącego, a nawet nie czują gdy im się pióro wyrywa.

Inna jest moc pióra z ogona, inna ze skrzydła, a jeszcze inna z szyi lub głowy. Także odmienne działanie mają pióra różnych rodzai Światłogońców. Wszystkie one dają człowiekowi możliwość dokonywania wielkich czynów. Pióra  dzielimy na:

*pióra Jarogońców - służą bogaceniu się,

*pióra Rujgońców -  służą miłości,

*pióra Jeszgońców -  służą sławie i wiedzy,

*pióra Kostrogońców - są najrzadsze i służą by pomóc zdobyć władzę nad Zaświatami. Wyobraźcie sobie zaciesz zwykłego śmiertelnika, które takie zdobył. Kto by nie chciał zająć miejsca Welesa?

Kto już zdobędzie pióro, musi je chronić przed promieniami słońca i obcym spojrzeniem. Przed świtem trzeba je za pazuchą (schowek znajdujący się pod ubraniem), donieść do chałupy i zamknąć w szczelnej szkatule. Wyjmować wolno je tylko raz do roku, dokładnie w rocznicę nabycia, i to tak by nikt tego nie zobaczył. Zdarza się, że w pobliżu stuletniej kaliny ludzie znajdują przypadkiem pióro Światłogońca. Ma ono nieco słabszą moc niż wyrwane żywcem, ale jest tak samo silnym środkiem magicznym.

Aby posługiwać się czarodziejską mocą pióra, nie trzeba wymawiać żadnych zaklęć ani myślami kierować mocy pióra ku rzeczom, które by się chciało posiąść. Pióro działa samo, kształtując przeznaczenie posiadającej je osoby zgodnie z własnym boskim przeznaczeniem i nadając moc tej osobie jakiej ona potrzebuje. Jest to, rzecz jasna, moc jednego pióra, która nie może się równać nawet w ułamku wielkiej mocy Światłogońca, nie mówiąc już o mocy któregoś z bogów, ale i tak u ludzi jest to moc niespotykana.