Charakteryzują się tym ze są olbrzymie. Bardzo. Są wielkości bawołu, a z ich szczurzych futer wyrastają twarde jak stal, cienkie i przeraźliwie ostre pióra. Kiedy te pióra nastroszą zamieniają się w rozpędzoną kulę która niszczy wszystko na swojej drodze. Według źródeł nigdy nie opuszczają Nawii, a konkretnie Piekła ( ale natrafiłyśmy na informację, że nie jest to do końca prawda, czasami są na Ziemi, ale niezwykle rzadko w porównaniu z innymi chimerami). Jest ich tylko trzy.
Jak już wcześniej wspomniałyśmy, mają postać ogromnych szczurów z ptasimi szponami, chodzących na dwóch nogach, a ich grzbiet porastają ogniste pióra. Szczuropióry domagają się ognia i jego ciepła. Przesiadują w bliskości drzew ognistych wygrzewając się w ich płomieniach. Kto by wyrwał pióra szczuropiórowi i zrobił z nich płaszcz, ten zakładając go mógłby wejść bez szkody na te drzewa i zebrać z nich owoce. Pilnują w Piekle Drzewa Utraci, Drzewa Bezumnego i Drzewa Bezpamięci.
CZYTASZ
Słowa Wiatru (DODATEK)
No FicciónSpis i opisy słowiańskich chimer. Źródła, z których korzystałyśmy robiąc tę książkę: *Czesław Białczyński ,,Stworze i zdusze czyli starosłowiańskie boginki i demony'' *Czesław Białczyński ,,Mitologia Słowian - Księga Tura'', ,,Mitologia Słowian - Ks...