Destiny

•Το Party..

                       

Το βράδυ δεν άργησε να έρθει και εγώ έψαχνα τι να βάλω μιας και δεν είχα ξαναπάει ποτέ σε τέτοιου είδους πάρτι η kloe ήταν ήδη έτοιμη φορούσε ένα μαύρο κολλητό φόρεμα λίγο πιο κάτω απ' τους μηρούς της με βάθη ντεκολτέ, Τα μαλλιά της έχει κάνει ελαφρές μπούκλες και το μακιγιάζ της ήταν πολύ όμορφο και όχι υπερβολικά έντονο είχε δώσει πολύ έμφαση στα χείλια της βάζοντας ένα βαθύ κόκκινο κραγιόν, Εγώ από την άλλη επέλεξα να βάλω ένα σατέν κόκκινο φόρεμα κλειστό μέχρι το λαιμό το οποίο έχει ένα άνοιγμα στο πίσω μέρος του φορέματος που έφτανε μέχρι χαμηλά τη μέση το μάκρος του λίγο πιο πάνω από
Μετά από λίγη ώρα είμασταν έξω από το κτίριο που γίνονταν το πάρτυ προχωρώντας προς τα μέσα κοίταξα το μέρος ήταν τεράστιο είχα μείνει άναυδη πολλά χρωματιστά φώτα γυρνούσαν δεξιά και αριστερά από πάνω μας μουσική ήταν τόσο δυνατά που σχεδόν πονούσαν τα αυτιά μου από τον θόρυβο, και αν και τόσο μεγάλο που ήταν το μέρος δεν μπορούσες να κουνηθείς με τόσο κόσμο κοιτούσα γύρο μου χαμένη, τότε ήταν που μέσα στην πολυκοσμία η kloe μου άρπαξε το χέρι και με τράβηξε προς τι μια γωνιά του μαγαζιού που υπήρχε ένα τραπέζι εκεί ήταν και υπόλοιπες φίλες μας από τη σχολή Liza και η Steisy φιλιόμαστε σταυρωτά και μας πρόσφεραν κάποιο είδους ποτό σε πλαστικά ποτηράκια περνώντας στο χέρι το ποτό μου εγείρω το σώμα μου στο τοίχο πίσω μου παρατηρώντας το κόσμο γύρο μου σταματώντας το βλέμμα μου σε δύο σμαραγδένια πράσινα μάτια που με κοιτάνε ψυχρά παρατηρώντας λίγο καλύτερα το αγόρι φαίνεται τρομαχτικός αλλά και τρομερά όμορφος πρέπει να παραδεχτώ, Είναι γεμάτος τατουάζ έχει σκουλαρίκι στη μύτη, έντονες γωνίες και σαρκώδη χείλη καθόταν απέναντι μας σε ένα καναπέ μαζί με την παρέα του φαινόταν πολύ σοβαρός και απόμακρος, από αυτές οι σκέψεις με έβγαλε η κολλητή μου φαντάζονταν το όνομα μου .

«Annabella;» Μου ξανά φωνάζει.. «συγνώμη ήμουν αφηρημένη» της λέω γρήγορα προσπαθώντας να μην καταλάβει που κοιτάω..
«Αυτό φαίνεται αλλά γιατί;» Κοιτάζοντας με στα μάτια.. τις χαμογέλασα καθησυχάζοντας τις ότι δεν συμβαίνει τίποτα, κοίταξα ακόμα μια φορά προς εκείνο το αγόρι αλλά δεν ήταν εκεί.. γύρισα προς την kloe και τις νόημα ότι πάω στο μπάνιο προχώρησα προς τον διάδρομο που είχε άλλα στην διαδρομή έπεσα πάνω σε κάτι η μάλλον σε κάποιον..
«Πρόσεχε που πας» ακούω από μια βαριά αντρική φωνή και τότε ήταν που σήκωσα τα μάτια μου και τον είδα ήταν εκείνο το αγόρι που κοιτούσα μόνο που το ψυχρό βλέμμα που είχε τώρα είχε αντικαταστήσει με ένα ειρωνικό βλέμμα.
«και εσύ που προσέχεις που πας γιατί έπεσες πάνω μου» του είπα με τον ίδιο τρόπο μα τι βλάκας δεν φτάνει που έπεσε πάνω μου! Μου τη λέει κι λας..
«Κρίμα που αυτό το όμορφο στοματάκι έχει και μεγάλη γλώσσα πριγκίπισσα»
Ήμουν κόκκινη από το θυμό μου πρώτη φορά στην ζωή μου μιλάει κάποιος έτσι δεν έχω συνηθίσει να ακούω κουβέντες και αυτό ήταν κάτι που με εξόργισε..δεν θα το άφηνα όμως έτσι..
«Κρίμα που δεν ισχύ το ίδιο και με σένα γιατί εγώ δεν βλέπω κάτι μεγάλο σε αντίθεση με μένα» του είπα πικρόχολα πάντοτας πάνω στην προσβολή του..
Δεν είμαι άνθρωπος που μιλάει τόσο χυδαία αλλά αυτός ο τύπος με έφερε στα όρια μου και είναι από τις λίγες φορές..
Παρατηρώ το πρόσωπο του να αγριεύει και ούτε που κατάλαβα ποτέ με κόλλησε στο τοίχο ξαφνικά ένιωθα τόσο τ