𝒜𝓊𝓇ℴ𝓇𝒶 ✨ ℳ𝒶𝓁𝒾𝓀

0.3

Lütfen medyadakı şarkı ile birlikte okuyun

~~~

Birleşik olan ellerimize bakarak her zaman birlikte gezdiğimiz sokaklarda bir adım daha attım. Mürekkepli elinden bakışlarımı yukarı çıkarıp yüzüne baktım.

Beklediğim neşe dolu bir gülümsemeydi, eskisi gibi ama gördüğüm büyük bir boşluktu sanki.

Ne zaman böyle boş bakıyor olmuştu dünyaya?

Doğrusu bunun sebebini bilmek zor değildi, ama acı vericiydi.

"Nereye gidiyoruz?"

Boğazımı temizleyip sonunda düşüncelerimden sıyrılarak sormayı başardım.

Sadece onunla sohbet etmek istiyordum, geçen gün ki gibi çok suskundu. Onun kadifemsi sesini duymaya ihtiyacım vardı.

Boş bakışlarını karşıda tutarak sakin ses tonu ile konuştu. "Uçuruma."

Tek bir kelime sonrası susmuş olsa bile benim yüzümde gülümseme oluşmuştu. 

Köpüklü deniz dalgalarının kayalara vurduğu, çiçekler ve sıcak güneş ile süslenmiş uçurumu seviyordum.

"Biliyor musun, oraya geldiğimden beri ilk defa gideceğim."

Heyecan dolu sesimle yüzüne bakıp konuştuğumda bakışları hala yürüdüğümüz sokaktaydı. Benim aksime oldukça sakin bir tonla konuştu.

"Tahmin etmek zor değil."

Göz devirebilirdim ama bunu yapmak benim açımdan saçma olabilirdi. Onu anlamaya çalışıyordum. Belkide biraz gülümsese  her şey daha kolay olabilirdi.

Elimi tutan eli sıkılaştığında siyah tenli bir çocuk bize doğru yaklaşıyordu. Yüzünde hiç hoş olmayan bir gülümseme vardı. Yanımıza vardığında birkaç saniye beni süzmüştü.

Merakla onlara bakarken Zayn çocuk ile selamlaştı. Beni bir adım arkasında tutuyordu.

"Yarın akşam harika bir dövüş olacak ve sen?"

"Dövüşeceğim!"

Zayn, kararlı ses tonu ile konuştuğunda kaşlarım çatıldı.

Bu Rose'un bahsettiği dövüş olmalıydı. 

"Tamam, adamın. Yarın gece görüşürüz."

Zayn, kafasını sallayarak beni çektiğinde arkasından sürüklendim. Yürüme hızına uyup yanında yürümeye başladığımda kendime hakim olamayarak konuştum.

"Dövüşmeyeceksin, Zayn."

Sesimi duyması ile bakışları bana doğru dönerken dudakları arasından alay dolu bir kıkırtı yükseldi. "Kim söylemiş bunu?"

"Ben söyledim!" Kararlı bir şekilde konuştum. Artık o yasal olmayan dövüşlere katılmasını ve kendine zarar vermesini istemiyordum.

"Çok etkili oldu."

Alay edercesine konuştuğunda uçuruma yaklaşıyorduk. Kaşlarımı çatarak yüzüne baktım. "Dövüşmeni istemiyorum. Kendine zarar verme bu beni üzüyor"

Baş parmağı ile elimi okşadığında ikimizde yumşalmıştık. Bana karşı bile kalkanlarnıı zorlukla indiriyordu.

"Bu konu ile ilgili konuşmayalım, Aurora."

İtiraz etmek için dudaklarımı aralayacekken dudakları arasından çıkan kelime beni durdurdu. 

"Lütfen."