KADER ÇIKMAZI

39-PİŞMANLIK(DİLBER SULTAN)

Pişmanlık perişanlığın diğer adıydı sanırım. İçinize öyle bir oturur ki, ondan kurtulmak için bir şeyler yapmazsanız bir kurt misali sizi yer bitirir.

İşte ben tam da bu noktadaydım. Oğlumu kaybetmenin eşeyindeydim. Ömrümün yarısını devirmeme rağmen olgunlaşmaktan geri kalıp, bazen çocukça davranmak aptallıktan başka bir şey değildi.

Oğluma kendimi affettirmem gerekiyordu. Bu yüzden sabahın erken saatlerinde yola koyuldum. Bade'nin Nerede oturduğu ile ilgili daha önce Çağrı ile konuşmuştuk. Umarım işe gitmeden onu yakalarım diye düşündüm.

Bade'nin oturduğu daireye geldiğimde çekinerek zile bastım. Bir süre bekledim, kapıyı açan olmadı. Tekrar bastım zile. Bu kez çok beklemeden kapı aralandı. Önce kapının aralığından kimin geldiğini kontrol eden kız, benim geldiğimi görünce kapıyı sonuna kadar açtı. Biraz utanarak beni içeriye davet etti.

"Merhaba kızım. Saatin çok erken olduğunu biliyorum. Fakat seninle konuşmak için sabahı zor ettim ve seni işe gitmeden önce yakalamak istedim."

"Estağfurullah efendim. İçeri geçin lütfen" dedi çekingen bir tavırla. "Kusura bakmazsanız ben üstümü değiştirip geleyim."

"Ne kusuru yavrum. Sen değiştir üzerini" dedim.

O içeri geçince etrafa göz gezdirdim. Ferah ve düzenli bir evi vardı. Yalnız yaşayan bir bayana göre, çat kapı gelmeme rağmen gayet temiz ve tertipliydi. Bu konuda tam puan almıştı benden. Kendisi henüz bilmese de.

Biraz sonra yanıma gelen kız, üzerine siyah bir tayt ve pembe bir tişört giymiş, saçlarını tarayıp ensesinde toplamıştı. Duru güzelliği ile her erkeği etkiliyecek bir kızdı.

"Lafı uzatmadan konuya girmek istiyorum"dedim.
"Tabi dinliyorum, buyrun lütfen."

"Çağrı Gizem'i ilk getirdiğinde onu koşulsuz sevmiş, ona kucak açmıştım. Senelerce süren birlikteliklerinde sık sık görüşmüştük. Bana karşı herhangi bir saygısızlığını görmemiştim. Çağrı'nın bana göre ilk göz ağrısıydı ve ben gerçekten oğlumun mutluluğunu isteyen bir anneydim. Bir süre önce Çağrı ayrıldıklarını söylemişti bana fakat nedenini anlatmamıştı. Ciddi bir şey olmadığını düşünmüştüm. Tekrar barışırlar sanmıştım. Ama olmadı. Sonra Senden bahsetmeye başladı oğlum. Seni anlatırken sesindeki heyecandan gerçekten de yeniden aşka kapılarını açtığını anlamıştım. Nedense Gizemi gelinim olarak kabullenmişken başka birinin varlığı beni rahatsız etmişti. Oğlumun yanına gelirken amacım seninle tanışmaktı aslında. Seni beğenirsem hiç karışmayacak mutlu olmanız için elimden geleni yapacaktım. Bu düşüncelerimin üzerine çalan telefon sesi ile irkildim. Hattın diğer ucunda  Gizem vardı. Muhakkak görüşmemiz gerektiğini söyledi. Bende iki güne kadar oğlumun yanına geleceğimden bahsettim. 'Görüşürüz' diyerek telefonu kapattı. İstanbul'a gelince Gizem'e geldiğimi haber verdim. Ama eve gelmesini beklemiyordum. Hele ki sen varken. Bu tesadüf mü bilmiyorum? Umarım tesadüftür yoksa bu Gizem için hiç iyi olmayacak."

Bir süre gözlerini tek bir noktaya dikti sessizce. Konuşmamın bittiğini anlayınca, boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.

"Bakın Dilber teyzecim. Ben Gizem'i hiç tanımıyorum. Dün akşama kadar hiç karşılaşmamıştım da. Ama içeri girdiğinde hemen o olduğunu anladım. Gizem ile Çağrı'nın ayrılık sebebini bilsemde size bunu anlatamayacağım. Zaten böyle bir şeye benim terbiyem de müsade etmez. Açıkcası o geldiğinde sizin kapıyı açmaktaki ısrarınızla planlı bir şey olduğunu düşünmüştüm. Yanlış anlamayın ama haberinizin olduğunu varsaymıştım. Tepkim de bu yüzdendi zaten. Öyle olmasa bile sevdiğim adamın eski sevgilisi ile aynı havayı solumak istemezdim açıkçası."

"Çok haklısın kızım. Gizem'in böyle bir şey yapacağı aklıma gelmezdi. Şunu bil ki artık o kızla görüşmeyeceğim ve oğlum seninle mutlu ise ben buna saygı duyarım. Sana da oğluma da bir özür borçluyum. Affedin bu cahil kadını!"

"Estağfirullah efendim. Affetmek yaradana mahsustur. Bizim ne haddimize."

Yanıma oturup elimi sıktı. Çok sıcak kanlı bir insandı. Elini ellerimin arasına aldım. Artık ne olursa olsun bu kızın içtenliğine inanmaktan kendimi alamayacaktım. Ben gelinimi seçmiştim ve oğlumun onu neden seçtiğini şimdi çok daha iyi anlıyordum...